داستان ادعایی خانم کارگردان این است که فیلم قصه‌ها گذر به هفت موقعیت از زندگی آدم‌هایی است که در شرایطی شبیه به بسیاری از ما و آدم‌های دیگر جامعه، روزگار می‌گذرانند... اما این آدم‌ها اگر هم مشابه‌هایی در جامعه ایران امروز- مثل هر جامعه دیگری از ترکیه گرفته تا همین آمریکا که قبله آمال جماعت شبه روشنفکر ماست- داشته باشند، لابد «بخشی» از جامعه‌اند و نه تمام آن؛ و این همان چیزی است که تصویر «قصه‌ها» در جهت القای آن است.
