دیدم یکی در نقد «برادران لیلا» نوشته بود، این فیلم ربطی به خانواده ایرانی و فرهنگ ما ندارد. واقعیت آن است که داستان این فیلم مملو از نماد بود و اساسا بنا نداشت راست بگوید. فیلم برای مخاطب «متوهم» خوب بود. مخاطبی که خودش را نشناسد و نخواهد که بشناسد. مثل اغتشاشات چند ماه قبل که برای متوهمین مناسب بود.
وزیر فرهنگ گفت: ایرادی ندارد که فیلمی برای اولینبار در خارج کشور نمایش یابد، اما اخذ مجوز صورت گیرد و در این زمینه هم هیچ فرقی وجود ندارد.
به رغم اذعان به برقراری قانون، بازهم بر قانونشکنی خود اصرار کرده و فیلم برادران لیلا را بدون پروانه نمایش در جشنواره مونیخ به نمایش درآوردند.
اولین تصویر از فیلم «برادران لیلا» با بازی ترانه علیدوستی و سعید پورصمیمی منتشر شد.
از 94 فیلمی که متقاضی حضور در جشنواره چهلم بودند، 74 فیلم منطبق با مقررات جشنواره شناخته شدهاند.
نمایش عریان قتلهای مختلف با وسایل عجیب مانند بیل یا چکش و ارائه تصویری خشن و متوحش که ظاهرا جوانانش برای زندگی بهتر چارهای جز خلاف کردن ندارند از مشکلات اصلی این سریال بوده است.
فیلم «من میترسم» چه تفاوتی با فیلم «لِرد» محمد رسول اف دارد؟ تفاوت این فیلم این است که اولی با مجوز و دومی بدون مجوز ساخته شده اما پیام هر دو فیلم مشترک است.
شاید بهتر باشد ببینیم هنرمندانی که ژست حمایت از مردم را میگیرند، چقدر حاضر به دادن هزینه از سمت خودشان به نفع شرایط اقتصادی مردم هستند.
درآمد سالیانه یک خواننده تقریباً معادل درآمد ۱۰۳ سال یک کارمند و درآمد سالیانه برخی هنرپیشگان معادل ۳۳ سال کار یک کارمند مشمول مالیات با حداقل درآمد ماهانه دو میلیون و هفتصد و پنجاههزار تومان است.
اکران و نقد و بررسی فیلم سینمایی «بیست و یک روز بعد» با حضور عوامل فیلم و منتقدین در هشتاد و پنجمین سکانس خانه فیلم فردوس برگزار شد.