در طولانی‌ترین شب سال در دوران دفاع مقدس با دوستان با یکدیگر شوخی می‌کردیم. یک عده از بچه‌ها بسیار شوخ بودند و جمع، جمع بسیار خوب و معنوی بود، گاهی اوقات پیش می آمد ناخود آگاه به شوخی غیبت برخی از دوستانمان را می‌کردیم اما سریع یک نفر از میان جمع می‌آمد به ما تذکر می‌داد تا گناه نکنیم.
