نیما را کسانی به صفت پیغمبری منتسب کردهاند، و عدهای در روستای خودش، او را «خِل نیما» -به معنای خل و دیوانه- لقب میدادند (کهنسالان در یوش هنوز این نکته را به یاد دارند)، و آلاحمد او را «پیرمردی که چشمِ ما بود» نام داده است، اما نیما کیست؟!
