فهرست بلند موفقیتهای دولت کوتاه سیزدهم سندی گویاست که ثابت میکند مسیر پیشرفت و توسعه ایران بدون توجه به تحریمها و با فرض دائمی بودن آنها بسیار دستیافتنی و واقعبینانهتر از مسیری است که در آن چشم به دستان غرب دوختهاند و به میز مذاکرات و توافق با آمریکا امید بستهاند. کسانی که در انتخابات ریاست جمهوری پیشرو به دنبال اولویت دادن به مسئله تحریمها برای گشایش اقتصادی هستند سالهاست که از تحولات روز ایران و جهان عقب ماندهاند.
ایستادگی بر مواضع خداخواهانه و حقطلبانه شاید سختیهایی داشته باشد اما همیشه جواب میدهد و فرصتهای جدیدی ایجاد میکند؛ شرطش همان است که حاج قاسم سلیمانی گفت: «شرطش این است که نترسید و نترسیم و نترسانیم.»
بایدن این روزها شبیه پیرمرد بندبازی است که ناتوان در حفظ تعادلش، روی بند تلوتلو میخورد. او هر چقدر تقلا کند احتمال افتادنش از روی این بند بیشتر خواهد شد و اگر هیچ کاری هم انجام ندهد به مقصد نخواهد رسید.
غزه امروز تماشاییترین جای جهان است. جلوهای است از تجلیات الهی که باید از ظاهر سرخ و خاکآلودش به باطن روشن و اسرارآمیزش سفر کرد. زمین امروز در غزه دهان باز کرده تا قارون و قارونیان را فروببلعد و جوانه آزادی را بهجای آن بنشاند. چه چیز جز جنگ یارای آن را داشت تا از بطن تاریک بردگی، طفل شاداب زندگی را بیرون بکشد؟
غربگرایان این روزها دیگر شعار «نه غزه، نه لبنان» نمیدهند، چون با توجه به فضای ضد صهیونیستی در ایران و جهان نمیتوانند چنین شعاری بدهند! در عوض به نظر میرسد این شعار را با کمی دستکاری به شکل تازهای مطرح میکنند: «هم غزه، هم اسرائیل».
8 سال عقبماندگی، ترک فعل و سوءمدیریت با 2 سال کار و تلاش بیوقفه قابل جبران نیست، اما برآیند کلی دولت سیزدهم در این 2 سال به ما میگوید سید ابراهیم رئیسی هم تدبیر داشت و هم امید را به مردم بازگرداند، کاری که رئیسدولت تدبیر و امید قرار بود انجام دهد اما 8 سال از انجام این کار نیز عاجز بود!