فیلمهایی چون «بخارست» را میتوان زاییده سیطره نظام فیلمهای کابارهای دانست که به شکل تازهای به گیشه سینمای ایران بازگشتهاند. آثاری از این دست که مرزهای ابتذال و فیلمفارسی را به شکل ارتجاعی درمینوردند هر کدام گواهی هستند بر ابتذال افسارگسیخته در این نوع سینمای کشور.