دیدم یکی در نقد «برادران لیلا» نوشته بود، این فیلم ربطی به خانواده ایرانی و فرهنگ ما ندارد. واقعیت آن است که داستان این فیلم مملو از نماد بود و اساسا بنا نداشت راست بگوید. فیلم برای مخاطب «متوهم» خوب بود. مخاطبی که خودش را نشناسد و نخواهد که بشناسد. مثل اغتشاشات چند ماه قبل که برای متوهمین مناسب بود.