اولاً روحانیت نمیتواند موجودی غیر سیاسی باشد، ثانیاً پس از جدایی از سیاست دیگر روحانیت نیست، ثالثاً حضور پیوستهاش در سیاست و به تبع آن مشارکت در قدرت در رفع آفتها و افزایش کارآمدی در تعامل با قدرت نیازمند است.