چند ماه قبل از پیروزی انقلاب اسلامی زمزمههای پایان دوران استبداد و استعمار در ایران بالا گرفته بود و انقلابیون تحقق اهداف خود را نزدیکتر می یافتند. در چنین شرایطی مسأله نگارش قانون اساسی نظام جدید توسط دکتر حبیبی مطرح شد و امام نیز دستور نگارش آن را دادند.(1)
پسرخاله فرح و مشاور سابق رضا پهلوی میگوید: ثروت شاه شامل چهار بخش بود که فقط در بخش سرمایهگذاریهای خارجی بین ۲۰ تا ۲۲ میلیارد دلار بود. این منهای پولهای نقد، املاک خارجی و صندوقهای جواهرات بود.