واقعیت این است که تامین نیازهای اقتصادی و معیشتی جزء نیازهای اولیه و غیرقابل انکار و دارای ضرورت است اما دارای اصالت نیست و یکی از مطالبات به حق مردم است و باید رسیدگی شود اما در عین حال بخش قابل توجهی از پرونده های موجود در دادگاه مربوط به عدم رعایت حریم ها و پوشش نامناسب و مسائل اخلاقی است نه اقتصادی!
انسان باید روابطش را با دیگران مدیریت کند و خط قرمزهایی برای خودش داشته باشد. تعامل اجتماعی در هر محیطی ضرورتاً وجود دارد و اجتنابناپذیر هست فقط باید توسط خود افراد درست مدیریت شود.