سریال «سرگیجه» با سرمایهای بسیار و با هنرمندانی مشهور تولید شده اما از نظر هنری نه در جذب مخاطب موفق بوده و نه در بازگشت سرمایه. در مواجهه با موضوعاتی از این دست این پرسش پیش میآید که به راستی این سریالها برای چه ساخته میشوند؟ شاید پرداختن به سرنخهایی از عملکرد و موقعیت تهیه کننده و سرمایهگذار سریال بتواند پیش از محتوای الکن، گرههای کور روایت ساخت این سریال را روشن کند.
سریال زخمکاری فاقد ویژگیهای مولف است و ماحصل دسترنج کارگردانش نیست بلکه حاصل سفارش است و مثل درخت گردو، شیشلیک و درخت گردو به سفارش پسرعموهای جدید محمد حسین مهدویان ساخته شده است.
بسیاری از سریالهای خارجی، در چالش میان این ارزش و سایر ارزشهای اخلاقی و انسانی و حتی قوانین کشوریشان، اولی را انتخاب و از دومی بهسادگی عبور میکنند.