هرچند «زخم کاری2» هرچه به قسمتهای پایانی خودش نزدیک شد توانست ریتم و ضرباهنگ مناسب خود را پیدا کند اما بزرگترین معضل این فصل اساسا نداشتن قهرمان بود و شخصیتی که پایههای فصل دوم منطبق آن استوار شد از اساس قهرمانی فشل و فاقد کنشهای قهرمانانه بود.
سعید سهیلی پیشوای ژانر «چهارچنگولی» در سینماست و وقتی پیشوا برای فیلمساختن و تسخیر گیشه پیشینه خودش را هجو میکند از حامدمحمدی و منوچهر هادی و سایر نازلسازان سینما چه انتظاری میتوان داشت؟!
اواخر دهه ۸۰ استعمال دخانیات در تلویزیون ایران ممنوع شد و این یک فرهنگسازی درست و مناسب برای جلوگیری از افزایش دخانیات در ایران محسوب میشد.
این نوع تسویهحساب ادبی با قشر مذهبی-سیاسی کاملاً هم جدید نیست، لیکن این حد از صراحت و خصومت عیان در ترسیم طبقه اجتماعی، در رمان حسینیزاد بسیار بدیع است.
سکانسهای فیلم بشدت پراکندهاند، هیچ تداومی در سرگشتیهای موسی از سکانسی به سکانس نیست و این سکانسهای پراکنده، قابلیت اتصال روایی ندارند.
اولین نتایج آرای مردمی جشنواره سی و نهم فیلم فجر بدون اعلام جزییات و نحوه رایگیری منتشر شد.
«شیشلیک» اما بیش و پیش از هر چیز، پشتپای محمدحسین مهدویان به دستاوردهای خودش است! فیلم جدید این کارگردان کنجکاوی برانگیز، هیچ اتفاق ویژه یا دستاورد فرمی قابل توجهی ندارد.
فیلم شیشلیک کارگران هفتتپه و بسیاری معترضانی از این دست را در ذهن مخاطبان تداعی میکند. اثر وضعی نمایش این فیلم با جریحهدار کردن احساسات کارگران در اقصی نقاط ایران چه عوارضی در پی خواهد داشت؟