«فرانکی» حتی در یافتن بیانی مدرن برای درهمآمیزی رنگهای ناهمخوانش هم موفق نیست و در عوض رسیدن به روایت مدرن سینمایی (مثلاً نظیر آنچه رابرت آلتمن استاد آن بود) به شیوه ادبی روی میآورد