حاج احمد همان طور که در چتربازی و خلبانی اعجوبه بود، در مسجد به عنوان هیات امنا نیز به نحو احسنت انجام وظیفه می‌کرد. حاج احمد یکی از افرادی بود که به شدت از کارهای فرهنگی حمایت مادی و معنوی می‌کرد.
حاج احمد همان طور که در چتربازی و خلبانی اعجوبه بود، در مسجد به عنوان هیات امنا نیز به نحو احسن انجام وظیفه می‌کرد. حاج احمد یکی از افرادی بود که به شدت از کارهای فرهنگی حمایت مادی و معنوی می‌کرد.
در مراسم تشییع شهدا، بدن‌های تکه تکه، روضه علی اکبر و جسم اربا اربایش را تداعی می کرد. از مراسم داوود همین بس که برادرش احمد بر گلوی مجروحش بوسه زد و اشک ریخت و طلب شهادت کرد.
هر سال ۲۲ بهمن آسمان برج آزادی درخشش خاصی داشت و به راحتی شهید «احمد مایلی» را بین آن همه چترباز می‌توانستی با آن پرچمی که با خود حمل می‌کرد بشناسی.
