افراطیون اصلاح طلب نگرانند که دولت بانیان مشکلات موجود را کنار بگذارد. این در حالی است که بانیان گرانی و حامیان دلالان و مخالفان خودکفایی، نباید جایی در دولت داشته باشند.
علیرغم اینکه در دولت روحانی، ایران و آمریکا مستقیم مذاکره کردند و حتی فراتر از دیدار دوجانبه نیز پیش رفتند، اما در همین مقطع تحریم ها دو برابر شده و همزمان در قلب راکتور هسته ای نیز بتن ریخته شد.
یکی از وعدههای اصلی دولت روحانی، لغو بالمره همه تحریمها بود. وعده ای که هیچگاه به واقعیت نپیوست. سوال اینجاست که چرا علیرغم وعدههای متعدد دولتمردان، تحریمها بیشتر هم شده است؟
قطعا غیرقابل اعتماد بودن آمریکا مسئله ای نیست که تازه امسال مشخص شده باشد. عهدشکنی آمریکا در طول تاریخ به قدری تکرار شده است که دولت این کشور را به «قاتل زنجیره ای توافقات» مشهور کرده است.
«دستِ اصلاح طلبان خالی است»؛ نه دولت روحانی، نه لیست امید مجلس دهم و نه شورای شهر و شهرداری تهران، هیچکدام کارنامه قابل قبولی برای عرضه به افکارعمومی ندارند.
یکی از نقاط ضعف جدی دولت روحانی و به خصوص وزارت خارجه به ریاست ظریف، اعتماد بلاوجه به آمریکا بود. در مقابل یکی از ویژگی های بارز سردار سپهبد حاج قاسم سلیمانی، بی اعتمادی به شیطان بزرگ بود.
اصلاح طلبان در سالهای ۷۸ و ۸۸ تمام قد از فتنه گران دفاع کردند و حتی برخی فعالین اصلاح طلب از اعضای فعال در فتنه بوده و بعضا در کف خیابان نیز حضور داشتند.
در شرایطی که مردم با مشکلاتی همچون افزایش افسارگسیخته اجاره بهای مسکن، هزینه سنگین خرید مسکن، اشتغال، فراهم کردن مقدمات ازدواج، دست و پنجه نرم میکنند، دغدغه اصلاح طلبان رفع حصر سران فتنه است.