بدانید که هر کس تقوای خدا را پیشه خود سازد، خداوند برای او راه خلاصی و رهائی از فتنه ها قرار میدهد، و نوری را برای روشنگری از تاریکی ها و ظلمت ها برای او روشن میکند.
وقتی بنده ای در دل شب تاریک با خدای خود خلوت کند، پروردگار قلب او را نورانی می کند. تا از راه شب زنده داری وارد نشوی، غیر ممکن است که بتوانی به سوی خدا سفر کنی!
پیامبر (ص) فرموده است: وقتی از خدا حاجتی را طلب می کنید، ابتدا بر من صلوات بفرستید زیرا کرم خداوند بالاتر از آن است که از میان دو حاجت یکی را برآورده نماید و دیگری را ردّ کند.
خدایا در این ماه رمضان مرا در دارالقرار خودت جای بده؛ دارالقرار خدا کجاست؟ اگر فقط حساب قیامت بود می گفتیم مراد لابد بهشت است؛ اما ارتباط با ذات احدیت در همین دنیا هم دارالقرار است و موجب آرامش میشود
روز قیامت، زمانی است که آسمانْ شکافته می شود و در هم می پیچد و فرشتگان در صف هایی، بیمناک از خدا و در برگیرنده بندگان و با مهربانی نازل می گردند و تو موظّف می شوی که از صراط، گذر کنی...
اینچنین نیست که انسان بگوید: در ماه مبارک رمضان این معارف را شنیدم، یاد گرفتم، بعدها عمل می کنم. اگر اینجا عمل نشد، بعد هم عمل نمی شود. چون زمانهای دیگر توان رقابت با توفیق ماه مبارک رمضان را ندارند.
امور چهار گانه یعنی«نماز» و «زکات» و «ترک مجالس اهل باطل» و «ایمان به قیامت»، اهمیت و نقش فوق العادهای در هدایت و تربیت انسان دارد.
بگو: ای بندگان من که بر خود اسراف و ستم کرده اید! از رحمت خداوند نومید نشوید که خدا همه گناهان را می آمرزد، زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است.
انسان چگونه باید خود را بسازد و چگونه باید خود را آماده کند تا انسانی الهی گردد؛ تا قابلیت خلیفة اللّه شدن پیدا کند. در واقع خودسازی به این است که منش خود را به گونهای تغییر دهیم که پروردگار میخواهد
خداوند روزه را واجب کرد تا به وسیله آن اخلاص خلق را بیازماید و تکمیل روزه به پرداخت زکاة یعنی فطره است، همچنان که صلوات بر پیامبر (صلی الله علیه و آله) کمال نماز است.
ای پسرم! مراقب نمازی باش که بر تو واجب شده است؛ زیرا مَثَل نماز، مانند کشتی در دریاست که اگر سالم باشد، سرنشینان آن نیز سالم می مانند و اگر غرق شود، سرنشینانش نیز غرق می شوند.
بهترین وسیله ای که بندگان با آن به درگاه خدا تقرب می جویند، ایمان به خدا،برپا داشتن نماز، اداء زکات، روزه ماه رمضان، حج و عمره، صله رحم، انفاق و بخشش در راه خدا درنهان و آشکار، و تمام اعمال نیک است.
فرمود: اینان شیعیان ما نیستند. شیعه ما از آثار عبادت و بندگی در سیمایش شناخته میشود. در پیشانیاش اثر سجده پیداست و از کثرت نمازهای نیمه شب، چهرهاش زرد است.
رمضان ماهی است که ابتدایش رحمت است، میانه اش مغفرت و پایانش آزادی از آتش جهنم است.
و در راه رفتنِ خود، میانه رو باش. و صدایت را آهسته ساز، که بدترینِ آوازها بانگ خران است.
«لعب» به معنای بازی قانونمندی است که اطفال به منظور رسیدن به غرضی خیالی آن را انجام می دهند. «لهو» به معنای هر عمل سرگرم کنندهای است که انسان را از کاری مهم و حیاتی و وظیفهای واجب باز بدارد
کار بدی مکن که ناگریز از عذرخواهی باشد، زیرا انسان با ایمان، نه بدی می کند و نه عذر می خواهد؛ ولی منافق همه روز بد می کند و پوزش می طلبد.
کسی که روزه او را از غذاهای مورد علاقه اش باز دارد برخداست که به او از غذاهای بهشتی بخورانند و از شرابهای بهشتی به او بنوشاند.
امام سجاد شعر معروف حسن بصری مقدس مآب را شنیدند و فرمودند: این جمله غلط است. باید این طور گفت: تعجب و شگفتی از این است که با این همه وسایل رحمت که خدا گسترده است، چطور هلاک می شود آنکه هلاک می شود.
ای پسرم! از زورگویی و تکبّر و تفاخر بپرهیز، و گرنه، با ابلیس در خانه اش همسایگی کن!