حمله تروریستی اخیر ما را به یاد واقعه ۳۰ تیرماه ۱۳۹۷ در پاسگاه روستای مرزی دری از توابع مریوان انداخت که در آن واقعه نیز ۱۱ تن از بسیجیها و رزمندگان بومی منطقه به شهادت رسیدند.
سال ۷۹ نامزد و در نهم آبان ۸۱ عقد کردیم و تاریخ شهادت ایشان هم دقیقا ۹ آبان سال ۹۴ بود، یعنی تاریخ عقد و شهادت ایشان یکی شد.
شهید «جواد صراف» فرمانده گردان شهادت، رفتار جالبی را با جمعی از اسرای عراقی که تا لحظاتی پیش او و همرزمانش را با تانک هدف گرفته بودند نشان داد.
مادر شهید موسوی گفت: قبل از به دنیا آمدن «محمد» پسر جوانی را در خواب دیدم که به سمتم آمد و گفتند این پسر شماست، یکباره دیدم خورد زمین و شهید شد، بعد هم گفتند این شهید برای شماست...
شهید «ملاعلی جلالی زاده» از علمای اهل سنت خطه کردستان بود که در سال ۶۰ به دست ضد انقلاب و به همراه فرزندش مقابل درب خانهاش به شهادت رسید.
کت و شلوار را گرفت و رفت. پدرتوی جیبش هم مقداری پول، کادوی عروسی گذاشت. در دلش چه غوغا و بغضی بود، فقط خدا می دانست. بعدها همان جوان، هر از گاهی می آمد و سر می زد بهش.
بنده تقریبا ۱۵ ماه جبهه بودم؛ اما بیشتر از آن نتوانستم و توفیق حضور پیدا نکردم، آن هم به دلیل بیتابیهای مادرم بود، مادرم که یک پسرش شهید شده بود طاقت داغ دیگری را نداشت.
برکت خون شهید محسن حججی باعث شده در حالی که هنوز دومین سالگرد شهادتش فرانرسیده، ۱۲ کتاب درباره او به چاپ رسیده و یک شب شعر نیز به نام و یاد او برگزار شود.
هیام عطوی در این نشست با تاکید بر موضوع نگاه بیرونی به جمهوری اسلامی ایران گفت: سخنرانی من در یک جمله دوکلمهای خلاصه میشود؛ «ایران تنهاست». یعنی ایران بهعنوان جمهوری اسلامی در دنیا تنهاست.
بامداد امروز یکشنبه 30 تیر98 دو تن از رزمندگان قرارگاه قدس نیروی زمینی سپاه در منطقه کِشتگان سراوان در درگیری با عوامل گروه تروریستی به درجه رفیع شهادت نایل آمدند.
خودم را به سرعت بالای سرش رساندم. او را از روی برانکارد بلند کردم و در آغوش گرفتم. کمی دقیق تر شدم. پسربچه ناله نمی کرد. فقط مدام می گفت: «خدا، خدا، خدا و...» یک نفر گفت: «روی مین رفته...»