حسین علایی گفت: شهید قاسم سلیمانی انسان بزرگی بود و بعد از جنگ، همچنان در میدان جهاد تا آخرین لحظه باقی ماند و خداوند اجر زحمات ایشان را با این نوع شهادت که در تاریخ ایران جاوادنه و ماندگار شد، داد.
در تاریخ ۱۸ اردیبهشت سال ۱۳۶۰ پس از ۱۸ ماه هویزه از اشغال بعثیان خارج شد و رزمندگان اسلام در طی عملیات بیت المقدس دشت خوزستان را گورستان بعثیان ساختند.
«علی میوه‌چین» با مسئولیت فرماندهی طرح و عملیات «تیپ الهادی(ص)» در منطقه عملیاتی «فکه» بر اثر اصابت ترکش به سر، بال در بال ملائک گشود
صدای ضبط شده شهید اسدی که در برنامه مثل ماه پخش شد.
انس با قرآن و مسجد و حال و هوای روحانی که در دوران دفاع مقدس حاکم شده بود، باعث شد پای علی به مجالس شهدا باز شود. مدتی مداح و سینه‌زن مجالس شهدا شده بود.
روز اول عملیات کربلای ۵ مهدی شهید شد و او را به شهرمان انتقال دادند. آن موقع من مجروح بودم و مراسم روز سوم برادرم به خانه رسیدم. خودم از تعاون کیف و وسایل برادرم را تحویل گرفتم و آوردم.
سردار مرتضی قربانی فرمانده لشکر۲۵کربلا در دوران دفاع مقدس به‌مناسبت ماه مبارک رمضان در یادداشتی از سردار حاج قاسم سلیمانی نوشت.
جلسه علمی مطالبات حقوق بین‌الملل دفاع مقدس، با حضور سرلشکر صفوی، سردار صبوری، رئیس حوضه ریاست وزارت امورخارجه و اساتید دانشگاه‌ها امروز سه‌شنبه ۱۶ اردیبهشت در دانشگاه‌عالی دفاع‌ملی برگزار شد.
خودم نفهمیدم از کی به او این همه وابسته شده بودم. از همان لحظه‌ای که می‌آمد شروع می‌کردیم به حرف زدن. به هم فرصت نمی‌دادیم. آنقدر می‌گفتیم و می‌خندیدیم که نمی‌فهمیدیم زمان چطور می‌گذرد.
آقامحسن همراه با سه برادر دیگرم در جبهه بودند؛ ولی خاص بودن ایشان باعث شد برای همه ما الگو باشد. ایشان فرزند دوم خانواده بود؛ اما نسبت به تربیت بچه‌ها در خانواده و حتی فامیل نگاه ویژه خود را داشت.
پشت نگاه مهربانش پُر از حرف است اما در سکوت، سوزن بر پارچه می‌زند و در دنیای خودش، تصاویر و واژه‌ها را جست‌وجو می‌کند؛ گاهی قطرات اشک روی گونه‌هایش می‌لغزد و گاهی تبسمی بر لبانش نقش می‌بندد.
سوژه‌های برنامه «دل آرام» همگی از کف جامعه هستند، بخشی از این سوژه‌ها را سازمان بسیج مستضعفین به ما معرفی کرده یا اطلاع داده‌اند.
رئیس قوه قضائیه در نشست هم اندیشی با جامعه فرهنگیان از معلم یک مدرسه کودکان استثنایی در بروجرد تجلیل کرد.
نورآبادی نویسنده اثر در این خصوص می گوید: "خدیجه شاد" در این روایت مادر است، اما نه مادری که بخواهد فقط احساسات را مدنظر داشته باشد.
آخرین باری که رضا می‌خواست به جبهه برود مثل فیلم از ذهنم عبور می‌کرد. گفتم: «رضا! مادرجان! تو تنها پسر من هستی! همسرت هم تازه عروس! نرو مادر!» گفت: «خدا بزرگه!» گفتم: «ما رو به کی می‌سپاری؟»
همه زندگی من و قربانعلی سراسر خاطره بود. قربانعلی سخت‌ترین کارها را به بهترین وجه انجام می‌داد. آخرین باری که به مرخصی آمد را خوب به یاد دارم...
۲ کتاب «بابانظر» اثر مصطفی رحیمی و سیدحسین بیضایی و «جنگ پابرهنه» نوشته رحیم مخدومی که از سوی انتشارات سوره مهر منتشر شده‌اند در دست ترجمه به زبان ترکی قرار گرفتند.
او بر این باور بود که پشت جنگ و سربازان عراقی، آدمی مثل صدام قرار دارد که جوان‌های عراقی را به جبهه می‌برد و آنها را مقابل جوانان و مردم همسایه خود قرار می‌داد.
من در دوره دانشجویی کتاب‌های شهید آوینی را خوانده‌بودم. گفته‌های آوینی و همت این ویژگی را دارند که امروز هم قابل تعمیم هستند.
اگر بخواهم به زبان کتاب‌خون‌ها باهاتون صحبت کنم، کتاب دریادل یعنی کتاب دختر شینا بعلاوه کتاب آبنبات هلدار با کمی چاشنی کتاب فهیمه.
