بهیقین اقدام نظامی قوای بیگانه علیه دولت قانونی محمد مصدق، فصل جدیدی در تاریخ سیاسی ایران و منطقه غرب آسیا گشود. امروز درست ۶۶ سال از کودتای آژاکس میگذرد؛ کودتایی که طراح اصلی و ابتداییاش انگلیس و عامل آن آمریکا بود.
از دید این کارشناس سیاسی، آمریکا توانسته است طی بیستوپنج سال سلطه بر تمام ارکان سیاسی، نظامی، اقتصادی، فرهنگی، هنری و اجتماعی کشورمان در دوران پهلوی دوم و همچنین هدایت شبکه نفوذ در ساختارهای جمهوری اسلامی ایران، هدف اصلی خود یعنی مسلط کردن «فرهنگ آمریکایی» بر شئون جامعه را به مرحله عمل برساند؛ فرهنگی که باعث بروز نابسامانیهای اجتماعی، اقتصادی و ا خلاقی جامعه امروز ما شده است.
کودتای آمریکایی- انگلیسی ۲۸ مرداد پدیده پیچیدهای است که با گذشت ۶۶ سال همچنان برخی زوایای آن ناشناخته است.
براساس آخرین رویدادها و رخدادهای سیاسی در ایران، منطقه و جهان به بهانه کودتای ۲۸ مرداد میشود هفت نکته را بهروزرسانی و به یک مسئله اشاره کرد.
صد و نود و هفتمین شمارهی هفتهنامهی خط حزبالله با عنوان «به چشم دیدیم... » منتشر شد.
درک این مساله که دوران قاجار و پهلوی پایان یافته و به زباله دانی تاریخ پیوسته، برای انگلیس دشوار است و هنوز تصور می کند، ایران از استقلال سیاسی برخوردار نیست، لکن سران این کشور همچنان مانند دوران قاجار در رؤیا و توهمات خود به سر میبرند،
صحنههایی از رقص و پایکوبی جوانان در کلوپهای قبل از انقلاب نمایش داده میشود و فاجعه هنگامی تکمیل میشود که از این قسمت با عنوان «فساد جذاب شهر» یاد میشود!
رئیس مجلس شورای اسلامی با تاکید بر اینکه آمریکاییها نمیدانند وقتی ملت ایران را تحریم میکنند همبستگی آنها بیشتر میشود گفت: ایالات متحده نمیتواند پیشرفتهای ما را ببیند.
چگونه می شود دم از اصلاح طلبی و جمهوری خواهی زد اما زیر خیمه شبکه ای جمع شد که 65 سال قبل، بی سیم اعلام اسم رمز برای شروع کودتای انگلیسی- آمریکایی آژاکس علیه نهضت ملی شدن نفت و دولت مصدق بود؟!
تا پیش از کودتا، آمریکا در چشم عامهی ایرانیان به قدرتی سلطهگر و متجاوز مشهور نبود. احزاب سیاسی ناسیونالیست که عضو جبههی ملی ایران بودند، آمریکا را «قدرت سومی» معرفی میکردند که تحکیم پیوند با او میتواند ایران را از نفوذ دو قدرت بزرگ سنتی یعنی بریتانیا و روسیه برهاند. این تداوم نگاهی بود که در میان بخشی از تجددگرایان مدعی اصلاحات، برخی بدنام و وابسته و برخی خوشنام و دارای حسننیت، هم به آمریکا و هم به فرانسه، وجود داشت.
به مناسبت سالگرد کودتای ۲۸ مرداد علیه دولت مصدق کاغذی تحت عنوان سند کودتا و افشاگری اردشیر زاهدی منتشر شد که شکل و شمایل آن دچار شک و شائبه بود.
برخی معتقدند مصدق هم مانند رضاخان عامل انگلستان بوده است؛ آیا این ادعا صحت دارد؟
به بهانهی سالروز کودتای ۲۸مرداد و نقش بیبیسی در شکلگیری آن / شبکه «بی.بی.سی» که به شدت تحت نفوذ بهائیان فارسی زبان اداره و کنترل میشود، همواره در تاریخ سیاسی ایران به نوعی حضور داشته و حتی بسیاری از محققان، نقش آن را در کودتای ۲۸ مرداد به نفع رژیم شاه به اثبات رساندهاند.
سال گذشته سازمان جاسوسی آمریکا(سیا) ادعا کرد آیتالله کاشانی در کودتای 28 مرداد سال 1332 نقش داشته است؛ گزارش پیش رو به بررسی دلایل رد این ادعا پرداخته است.
پایگاه اطلاع رسانی KHAMENEI.IR به مناسبت سالروز کودتای ۲۸ مرداد، بر اساس این بخش از بیانات رهبر انقلاب نماهنگ «یک اشتباه تاریخی» را منتشر میکند.
از میان دولتمردان آن روزگار، مردی نخست وزیری را برعهده گرفت که بازخوانی وقایع دوران حکومتش خالی از لطف نیست! مردم ما برای کسب تجربه، بهای گرانی را پرداخته اند و باید تجربه پیشینیان در اختیارِ آیندگان قرارگیرد. بیان تاریخ گذشته به معنای چنگ زدن به خاطره ای است که در لحظه خطر می درخشد، و باید بدانیم هیچ چیز جدیدی در تاریخ وجود ندارد، مگر آنچه که ما نمی دانیم.
پس از 30 تیر و اقداماتی که مصدق با اعتماد به آمریکایی ها ، در خصوص تعلیق و انحلال مجلس انجام داد و عدم توجهش به نامه آیت الله کاشانی در خصوص گوشزد نزدیک بودن کودتای براندازی، مصدق آسیب هایی را متوجه خودش ساخت که منجر به سقوط دولتش گردید. وی با سلب آزادی های اجتماعی و برخورد مستقیم با دموکراسی و امنیتی کردن فضای جامعه به سوی استبداد درونی پیش رفت و اعتراض رهبران ملی همانند آیت الله کاشانی را در پی داشت. نادیده گرفتن نقش رهبران ملی مذهبی در جنبش های عدالتخواه ملی، ثمره اش را در دولت مصدق نمایاند.
رئیس موسسه مطالعات تاریخ معاصر گفت: در جنگ نرم دشمن علیه ملی شدن صنعت نفت شاهد اقداماتی نظیر بیاعتماد کردن مردم نسبت به مسئولین، پراکندن بذر یاس در جامعه، برنامهها و آینده نهضت از طریق مطبوعات و تریبونهایی که به افکار عمومی دسترسی داشتند بودیم.
مرداد 1332 نقطه عطفی در تاریخ معاصر ایران به شمار میآید. اهمیت وافر آنچه که در آن زمان گذشت، به گونهای بود که به فاصله اندکی، نگارش مقالات، کتاب و رسالههای متعددی در بررسی و تحلیل وقایع آن مقطع زمانی آغاز شده و تاکنون، بعد از گذشت 55 سال، ادامه یافته است.