هر روز یک حدیث از معصومین (ع) با مضامین دینی و اخلاقی در بخش قرآن و عترت منتشر میشود.
خداوند در قرآن همواره افراد را به راز و نیاز با معبود توصیه میکند، «إِنَّ نَاشِئَةَ اللَّیْلِ هِیَ أَشَدُّ وَطْئًا وَأَقْوَمُ قِیلًا»(مزمل/ 6) و زمانی را بهترین ساعات نیایش، مناجات و ذکر میداند.
آیا منظور از حضور قلب در صرف توجه به خداست یا اینکه تفکر در امور دنیوی مرتبط به آخرت انسان همچون فکر کردن در مورد نحوه کمک کردن به مردم یا مادر یا از این قبیل از مصادیق عدم حضور قلب محسوب می شود؟
امام صادق(ع) در روایتی به راهکاری که موجب دوری شیطان از انسان میشود، اشاره میکند.
حجت الاسلام انصاریان در مسجد حضرت امیر(ع) گفت: عشق به عبادت نیازمند شناخت هدف، فلسفه و نتیجه آن است. اگر در زندگی این ها را بشناسیم، آن گاه عاشق عبادت می شویم.
انسان باید زندگی بانشاطی داشته باشد و همیشه سرحال و سرزنده باشد. عقل و قلب و حتی بدن انسان وقتی خوب کار میکند که احساس خوشبختی کند. وقتی قلب کسی خوب کار کرد، به دیگران محبت پیدا میکند و با همه مهربان خواهد بود.
مرحوم میرزا اسماعیل دولابی می فرمود: امیدوارم در خواب و بیدرای همواره ذاکر او باشی که آخرِ کار، ذاکرِ خودت میشوی. کسی که ذاکر خدا بشود، ذاکر نفسِ خود است و کسی که خدا را فراموش کند نفس خود را فراموش کرده است و به خود ضرر زده است.
فایل صوتی با موضوع بالاترین نوع عبادت از آیت الله میرباقری در ادامه قابل دریافت است.