موتور و سلاحش را که فروخت فهمیدم شهید می‌شود!

گفته بود بابا دارم می‌روم؛ یک سلاحم را هم فروختم. بابایش می‌گفت گفته سلاحم را هم فروختم، می‌آید پولش را می‌دهد به شما، ماشینم را هم قبلا فروختم جایی هزینه شده، موتورم را هم فروختم.

«حسن» فرمانده ۱۶ تک‌تیرانداز بود + عکس

آنجا که رفته بودیم، می‌گفتند فرمانده ۱۶ تا قناسه‌چی (تک‌تیرانداز) بوده؛ ولی خب فرمانده بالادست ایشان، شهید صدرزاده (تهرانی هستند) تعریف می‌کرد و می‌گفت ما ۱۶ تا قناسه (تک‌تیرانداز) دادیم دست ایشان.

شیرینی‌خوران در محرم و صفر؛ ممنوع!

حسن عاشق شیرینی بود، جعبه جعبه در خانه ما شیرینی‌های خامه‌ای و شیرینی‌ نان خامه‌ای (به قول ما مشهدی‌ها نارنجک) می‌آورد. محرم که شروع می‌شد مطلقا، ابدا، دیگر شیرینی در خانه قطع می‌شد.

مادر شهید:‌ دعا می‌کردم همه پسرانم شهید شوند!

با زمزمه می‌گفتم یا امام رضا! ولی پسرها حرف‌های من را می‌فهمیدند. می‌گفتم یا امام رضا! چی می‌شد الان پسرهای من هم بزرگ بودند و می‌رفتند مثلا خدمت می‌کردند.

حال و هوای یک پسر نانوا در مشهد +‌ عکس

همسرم نانوایی دارند و نانوا هستند. حسن هم به پدرش کمک می‌کرد. آمد خانه گفت مامان فردا ولادت امام رضا علیه السلام است؛ من در مسجد و پایگاه بسیج که بودم به دوستانم گفته‌ام فردا مجلس، خانه ما باشد.

روی در و دیوار عکس همه هست جز فاطمیون!

چندین بار هم گفتم بین این همه عکس‌های شهدا که در بنر می‌زنید یک دانه عکس شهدای مدافع حرم فاطمیون هم بزنید؛ فقط به خاطر دل یک خواهرش، مادرش، وقتی ببینند خوشحال می‌شوند.

فیلم/ همخوانی "سلام فرمانده" توسط دختر شهید زنجانی

شهید زنجانی، پدری ایرانی و مادر و همسری لبنانی داشتند و به دست نیروهای اشغالگر ترکیه، در شمال سوریه به شهادت رسیدند.

اذان صبح که تمام شد، برادرم به شهادت رسید!

۱۵ روز پیش از شهادت؛ خیلی گپ می‌زد؛ یعنی از صبح این گپ می‌زد تا ظهر، تا دو سه، با هر کداممان دانه دانه صحبت می‌کرد، تصویری صحبت داشتیم؛ یک قیافه دیگر شده بود.

پسرم ۴۵ روز در سردخانه بود! +‌ عکس

همین قسمتش را که دیدیم سرش را بسته بودند و پانسمان داشت. سر دلش هم پانسمان داشت و دیگر جایی‌ش را ندیدم، پایش را هم ندیدیم. خواهرم هم دست کرد تا پایش را ببیند. یک پرستار آنجا بود گفت خیلی نزدیک نشو.

پدر شهید: شاید مجبور شوم در پارک چادر بزنم!

وقتی یک سرپناه داری، دیگر در فکر این نیست که جابجا بشویم. من الان عذاب گرفته ام که چطور کارتن ها را بلند کنم و چگونه اسباب‌کشی کنم؟... تا ببینیم خدا چه می خواهد.

فیلم/ واکنش حاج قاسم به شعار رزمندگان

واکنش شهید سلیمانی به شعار رزمندگان در عملیات بادیه - آبان ۱۳۹۶: اینجا نزدیک‌ترین نقطه به خداست.

سرنوشت «هادی فلافلی» در مقبره خانوادگی نجف! +‌ عکس

وقتی زنده بود، بطور شفاهی هم جای خودش را مشخص کرده بود. به ما گفتند که پسر شما هنوز زنده بود و با این آقا که دوست آقاهادی است به وادی السلام، ‌نزدیک حرم امیرالمؤمنین می رفت که ماجرایی پیش آمد...

کارتن‌خوابیِ شهید ذوالفقاری در نجف! +‌ عکس

از کربلا که آمد به ایران، گفت که من می خواهم بروم نجف و درس طلبگی بخوانم. اینجا هم درس طلبگی می‌خواند اما تصمیم گرفته بود برای ادامه اش برود به نجف. گفتیم چرا نجف؟ برو قم. همه آیات عظام، قم هستند.

فیلم/ تعریف "مدافع حرم" از دیدگاه حاج قاسم

پدر شهید: جمعه‌ها خانه‌ مردم را نظافت می‌کردم! +‌ عکس

خرجی خانه‌مان را هم به سختی درمی‌آوردیم. من در همان دستکش‌بافی کار می کردم و یک صاحب‌کار دیگر هم داشتم به نام آقاسید یحیی علوی رضوی از نوه نتیجه‌های امام رضا (ع). من خیلی دوستش داشتم. روحش شاد...

خبر شهادت برادرم را از «فامیل شوهر» گرفتم!

دیدم فامیل های شوهرم که نزدیک‌تر بودند، هی دارند می آیند؛ خانوادگی همه شان به خانه ما آمدند. گفتم چرا اینها همه شان دریک شب، نه دعوتی نه چیزی به خانه ما آمده‌اند؟!

دیپورت به افغانستان؛ شهادت در سوریه

الان روی کارت های شناسایی‌مان تاریخ تولدمان را ۱/۱ زده‌اند ولی خب همچین تاریخی درست نیست؛ چون افغانستان تاریخ تولد را یادداشت نمی کردند و کارت واکسن و اینها نداشتند.

برادر کوچکم، پدرِ خانواده ما بود

برادر بزرگم خیلی زحمت کشیده برایمان، خواهرهایمان بودند، اما خب اصلا کلا خانوادگی یک حس دیگری به سیدهادی داریم؛ احساس می کنیم هیچ وقت نمی توانیم دوری‌اش را تحمل کنیم.

تکفیری‌ها کنار پیکرش نشستند و ناهار خوردند!

شب جنازه ها روی کوه مانده بود. ما فردا صبحش رسیدیم آنجا؛ اینها دوازده تا ۲ ظهر شهید شده بودند؛ گروه دموکرات تا ۵، ۶ عصر روی سر جنازه‌ها نشسته بودند و ناهار خورده بودند و استراحت کرده بودند که...

شهیدی که آخرین پیامک همسرش را ندید!

ما یک هفته و خرده ای بود که خانه مامان اینهایم بودیم. گفتم الان یک هفته و خرده‌ای است اینجا هستم؛ خسته شدم؛ لباس مناسب نیاورده‌ایم‌؛ نمی دانستم اینقدر ماموریتت طول می کشد؛ خسته شدم؛ برگرد...