به گزارش حلقه وصل، برنامه «گفت و گوی فرهنگی» با موضوع (آسیب شناسی برنامه های ترویج فرهنگ نماز و نماز خوانی) با حضور حجت الاسلام مهران مجیدی نماینده ستاد اقامه نماز و آزاده عباسی استاد دانشگاه تهران روانه آنتن شد.
حجت الاسلام مجیدی در ابتدا این گفت و گو عنوان کرد : متاسفانه تعریف درستی از مقوله فرهنگ وجود ندارد.در عرصه عمل زمانی که می خواهیم فرهنگ را توصیف یا برداشت کنیم آن را در قالب مفاهیم دینی می ریزیم یعنی در راستای انطباق فرهنگ و عنوانی که مفاهیم دینی بر آن بار می شود.
وی خاطر نشان کرد: این دو عنوان اگر قرار است کنار هم باشند و بر هم منطبق شوند اول باید تعریف ما اصلاح شود به این معنا که تبعاتی که از جمع این دو مقوله متوجه مخاطب و جامعه است برداشت اصلی از فرهنگ است. عدم دریافت مقوله فرهنگ کنار مفاهیم دینی مخصوصا نماز توسط کسانی که اشراف کافی به اصل موضوع ندارند چالش اصلی این بخش است.
وی اظهار کرد: در مورد فضاسازی فرهنگی که مقدمه ورود به بحث نماز خوانی است ناچاریم ظواهر را در آن دخیل نماییم.به عنوان مثال به فرزندانمان بیاموزیم اگر آب برایشان مضر است تیمم کنند آنجاست که او می فهمد که این تکلیف از او ساقط نمی شود.
نماینده ستاد اقامه نماز عنوان کرد: اصل اعتقادی بخش باطن نماز است که ما باید حس کرنش در برابر خداوند را به مخاطب خود القا کنیم.یعنی تا زمانی که به فرزندمان در فضای تربیتی منزل نیاموزیم که در برابر زحمات پدر و مادر خود شاکر باشد، نمی توانیم به او بیاموزیم که کسی هست که حتی به پدر و مادرت روزی می دهد.
حجت الاسلام مجیدی با بیان اینکه عوامل انگیزشی ما بسیار ضعیف است ، بیان کرد : گاهی مسائل را با هم خلط می کنیم که سبب دفع مخاطب نسبت به این فریضه می شویم و همین طور از ابزارها به درستی بهره نمی بریم.
وی تاکید کرد : تبلیغ در این حوزه باید آرام و قطره چکانی باشد و نباید شتاب زده وارد عمل شد چراکه مخاطب سریعا موضع گیری خواهد کرد به این معنا، تا زمانی که خود را اصلاح نکنیم و نمود الهی این فریضه در زندگی خود ما برای مخاطب قابل درک نباشد نمی توان انتظار داشت کسی به خواندن نماز ترغیب شود.
عباسی در ادامه برنامه بیان کرد: از صدر اسلام نسبت به نماز تاکیدات ویژه داشته ایم. در مسئله فرهنگ سازی برای نماز با دو طیف افراط و تفریط مواجه هستیم. گروه نخست افراد را به نماز با هر کیفیت و آدابی تشویق می کنند و گروه دوم افرادی هستند که نماز نخواندن را مستوجب بدترین عذاب ها می دانند.
وی افزود : در مقوله نماز دو دیدگاه حداقلی و حداکثری وجود دارد. ما حق نداریم به افرادی که نماز حداقلی می خوانند بگوییم خواندنش بی فایده است. می توان با آسان گرفتن ها در این مقوله به سمتی برویم که مردم جامعه به نماز تشویق شوند.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه تبلیغ غیر مستقیم یکی از اصول ارتباطات است ، گفت : خرید جا نماز زیبا برای کودکی که تازه به سن تکلیف رسیده است ، تشویق دانشجویان به خواندن نماز توسط اساتید و ...که نیازمند بردباری است.
عباسی در ادامه افزود : در بحث آسیب شناسی این موضوع باید به جایگاه مسجد توجه کنیم و در جهت دیگر یک اشباع کاذب نسبت به مسائل دینی وجود دارد به این معنا که تصور می کنیم دانسته های دینی ما خیلی خوب است در حالی که حداقل است بنابراین هیچگاه عطشی برای دریافت نداریم.
وی تاکید کرد: زمانی تلاش برای افزایش آگاهی صورت می گیرد که وجود خلاء را باور داشته باشیم.
فایل صوتی برنامه «گفت و گوی فرهنگی» از سایت شبکه قابل دریافت است.