به گزارش حلقه وصل، محمد ایمانی کارشناس مسایل سیاسی با اشاره به صادرات بنزین تولید ایران به کشور ونزوئلا در کانال تلگرامی خود نوشت:
۱- بزک کنندگان برجام، ادعا کرده اند اگر برجام نبود، نمی توانستیم به ونزوئلا بنزین بفروشیم. واقعا؟! چرا نمی گویند قبل از برجام، 1/5 میلیون بشکه نفت صادر می کردیم و با برجام به زیر 200- 300 هزار بشکه رسید؟ چرا نمی گویند کشور را هفت سال با توهم جلب اعتماد کدخدا عقب انداختند؟
۲- آمریکا و اروپا نمی خواستند ما در تولید بنزین خودکفا باشیم تا بتوانند به راحتی تحریم کنند، اینها هم در داخل گفتند ساخت پالایشگاه و تولید بنزین به صرفه نیست! و کشور را تا زمان بازگشت تحریم، وارد کننده بنزین کردند.
۳- آمریکا می خواست اقتصاد ما را کانالیزه و راه های متنوع دسترسی ما به اقتصاد جهانی را محدود کند، اینها هم پذیرفتند به اندازه قبض و بسط دشمن، منحصرا نفت صادر کنند و با پول آن، کالاهای غالبا مصرفی وارد کشور نمایند.
۴- پذیرفتند کانال های واردات و صادرات ما از طریق برجام و FATF و...، تحت اِشراف غرب باشد. دور زدن تحریم را مسخره کردند و رفتار طبق امر و نهی آمریکا را "پیش بینی پذیری" و رفتار نُرمال در جامعه جهانی خواندند.
۵- شد آنچه در این چند سال شد: اقتصاد به درآمد نفت وابسته تر شد و به همین دلیل، تحت فشار تحریم های گسترده ای مانند کاتسا، ایسا و ویزا و... قرار گرفت که زیر ساخت اغلب آنها در دولت فریبکار اوباما چیده شده بود.
۶- اکنون هم جو بایدن نامزد دموکرات ها و اطرافیانش می گویند خواستار تغییر مفاد برجام و تمدید محدودیت های ایران مانند بند غروب هستند. می گویند ایران باید امتیازات جدید بدهد، شاید ما هم به برخی تعهدات برگشتیم (!)
۷- بنزین ایران -در ازای دریافت ۹ تن طلای مورد نیاز کشور- به ونزوئلا رسید؛ چون اولا برجام، درس های به غایت تلخی، حتی به خوابزده ترین ذهن ها درباره غرب داد. ثانیا نظام در برابر بدعهدی دشمن، دست روی دست نگذاشت و به تدبیر رهبر حکیم انقلاب، بر توانمندی های فنی، اقتصادی، نظامی و ژئوپلتیک خود افزود.
۸- ساخت پالایشگاه ستاره خلیج فارس به همت قرارگاه خاتم الانبیا (ص)، نه تنها کشور را خودکفا کرد، بلکه به صادرات بنزین رساند. این سیلی، به اندازه سیلی های آبدار هوا فضای سپاه و سپاه قدس بر گوش دشمنان، ضرب داشت. حالا بازتاب درخشش ستاره خلیج فارس، در دریای کارائیب هم قابل رویت است.
۹- کشور اکنون با عبور از دیپلماسی منحصر در اعتماد به غرب، در حال گشودن درهای دیپلماسی و تعامل و تجارت جهانی است. ما قبلا، در کشورهای آمریکای لاتین، خط تولید تراکتورو برخی خودرو ها را راه انداختیم.
۱۰- همچنین به همت مهندسان ایرانی، مسکن سازی انبوه کردیم و درآمد ارزی قابل توجهی کسب کردیم. و البته نیازهای خود را تامین کردیم. آری تعامل با کشورهای مستقل و دارای ظرفیت های اقتصادی و سیاسی، می تواند برد- برد واقعی باشد، مشروط بر این که شجاعت و همت و تدبیر به بند کشیده شده در برجام را آزاد کنیم.