تهران: بایدها و نبایدهای شعر انقلاب از دیدگاه امام خامنه‌ای

به گزارش حلقه وصل، «حافظ گنج پارسی»‌ بررسی و تحلیل بیانات مقام معظم رهبری در حوزه شعر عنوانی کتابی است که قرار است به کوشش رضا اسماعیلی از سوی سازمان بسیج هنرمندان تا پایان تابستان منتشر شود،‌ اسماعیلی در این کتاب بیانات،‌ سخنرانی‌ها و رهنمودهای رهبر انقلاب در حوزه شعر و ادبیات را گردآوری کرده‌، هم‌چنین شرح‌، بررسی و تحلیل بیانات رهبری درباره شعر معاصر بخش دیگری از این کتاب است.

 «حافظ گنج پارسی» در 10 فصل سامان یافته است،‌ که در هر فصل دیدگاه‌های رهبر انقلاب به صورت موضوعی مورد بررسی قرار گرفته است،‌ «تعریف، مولفه‌ها و کارکردهای شعر»، «شعر، تعهد، شاعر متعهد»‌، «شعر قبل از انقلاب»، «شعر امروز»،‌ «شعر انقلاب»،‌ «شعر دینی و آیینی»، «شعر اخلاقی»، «شعر عاشقانه، شعر کودک، شعر طنز»، «نقد و ترجمه» . «سیمای رهبر فرزانه انقلاب در آیینه شعر» از جمله عناوین فصل‌های این کتاب است.

 این کتاب شامل بیانات معظم‌له طی 10 سال اخیر است‌، البته در مواردی محدود برای تکمیل بحث از بیانات سال‌های پیش ایشان نیز بهره گرفته‌ شده است. هم‌چنین بیانات معظم‌له در دو دسته بیانات ایجابی(بایدها) و بیانات سلبی«نبایدها» مورد بررسی قرار گرفته‌اند،‌

رهبر انقلاب در سخنان خویش پاسداری از میراث هزار ساله ادب پارسی،‌ حضور در صحنه جهاد فرهنگی‌، انعکاس مسائل داخلی و ملی در شعر،‌ برنامه‌ریزی برای مدیریت شعر‌، تأسیس انجمن‌های ادبی‌، اولویت سرمایه‌گذاری مسئولان در حوزه شعر‌، توجه به شعر دفاع مقدس و پایداری،‌ فرزند زمانه خویش بودن شاعر،‌ برجسته کردن شعر جوان‌ها‌، تقویت، تشویق و تکریم از شاعران انقلاب، تأکید داشته و آن‌ها را به عنوان بایدهای شعر انفلاب برشمرده‌اند.

هم‌چنین معظم‌له بر پرهیز از تقلید و تأکید بر نوآوری و خلاقیت،‌ مقابله با روزمرگی و انزوای فردی شاعر،‌ دوری نکردن از صحبت‌های آشکار و صریح در شعر،‌ گرایش به قطب‌های منفی در جامعه،‌ عدم همنوایی با دشمن به بهانه ورود به شعر اعتراض، پرهیز از دچار شدن به غرور ادبی به خصوص در حوزه شاعران جوان و ... تأکید کرده و از آن‌ها به عنوان نبایدهای شعر انقلاب نام برده‌اند.

در بخشی از فصل دهم این کتاب چنین آمده است:

«اشتیاق زاید الوصفی که اهالی شعر و ادب به حضور در برنامه سالیانه دیدار رهبری دارند، حکایت از ولایت مداری و عشق و ارادت قلبی آنان به رهبری و نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران دارد.

از منظری دیگر، این شور و اشتیاق بیانگر آنست که جامعه ادبی ما به مقام معظم رهبری تنها به عنوان یک عالم دینی و رهبر سیاسی  نگاه نمی‌کنند، بلکه علاوه بر این‌ها، مقام معظم رهبری را در کنار سایر فضایل و کرامات، به عنوان ادیبی دقیقه یاب و منتقدی تیزبین نیز می‌شناسند که درک محضر و بهره‌مندی از نقدهای عالمانه این شخصیت فرهیخته را در ارتقا کیفی آثار ادبی خود موثر می‌دانند.

به راستی نیز برای جامعه هنری و ادبی ما باعث مباهات وافتخار است که رهبری نظام مقدس جمهوری اسلامی شخصیتی عالم، هنرمند، ادیب و صاحب تألیفات علمی و فرهنگی فراوان است. شخصیت بی‌بدیلی که بیش از هر نویسنده و شاعری بر هنر و ادبیات احاطه و اشراف دارد و بیش از هر شاعر و نویسنده حرفه‌ای رمان و داستان و شعر خوانده است.

اشراف و تسلط مقام معظم رهبری به ظرایف و دقایق هنر و ادبیات معاصر، گاهی باعث شگفتی و غبطه اصحاب فرهنگ و هنر می‌شود ! این که هیچ رمان و مجموعه شعر تازه منتشر شده‌ای از نگاه تیز بین مقام معظم رهبری با همه مسئولیت‌ها و مشغله‌های سیاسی و اجتماعی به دور نمی‌ماند، به راستی نیز جای شگفتی دارد.

این که رهبر فرزانه انقلاب با بزرگواری تمام بخشی از وقت خویش را در طول سال به دیدار با اساتید شعر و ادب و شاعران اختصاص می‌دهند، حاکی از ادب پروری و شعر دوستی ایشان است. ای کاش سایر مسئولین فرهنگی نیز از سیره عملی رهبر فرزانه انقلاب، تکریم و تجلیل شایسته از اصحاب شعر و ادب را بیاموزند.

دغدغه‌های رهبر ادیب انقلاب در حوزه فرهنگ و تعلق خاطری که به زبان و ادبیات فارسی دارند امروز بر کسی پوشیده نیست.»