حمایت از تولید ملی فقط یک شعار زیباست

سرویس پرونده:  نمایشگاه ایران نوشت به همت مجمع نوشت افزار ایرانی-اسلامی برای ششمین سال در تهران برگزار می گردد. این نمایشگاه که با حضور تولیدکنندگان ایرانی در حوزه نوشت افزار و با هدف ارائه محصولات با کیفیت وقیمت مناسب برپا گردیده بهانه ای شد تا با چند تن از این تولیدکنندگان و فعالان در این زمینه به گفتگو بنشینیم که اجمالی از گفتگوی خبرنگار حلقه وصل با مدیر مجموعه نوشت افزاری آراد را در اینجا می خوانیم.

امیرشیخ الملوکی مدیر مجموعه نوشت افزاری آراد در گفتگو با خبرنگارحلقه وصل گفت: حدود 20 سال پیش فعالیت خود را  در حوزه چاپ آغاز کردیم و تا سال 1385 مجموعه ای بودیم که امور صحافی را به صورت سفارشی انجام می دادیم. از حدود سال های 84 و 85 با شروع تحریم ها و کمرنگ تر شدن حضور شرکت های خارجی در ایران، به فکر فعالیت در بازارهای جدید و تولید مورد نیاز در حوزه نوشت افزار افتادیم. و تمام تلاشمان را کردیم تا با قیمتی مناسب با کیفیت ترین محصولات را تولید کنیم. با توجه به اصولی که به آن ها معتقد بودیم سعی بر آن داشتیم تا جلوی طرح های خارجی را بگیریم و نگذاریم به فرزندانمان خوراک فکری خارجی بدهند. به همین خاطر شروع به تحقیقات در زمینه های رنگ و فرم و طراحی کردیم. مثلا مركب‌هاي فلورسنت را به كارها اضافه كرديم.و اولين مجموعه‌اي بوديم كه تيزي لبه دفترها را گرد كرديم و اولین دفترهای لب گرد را تولید کردیم. صحافی دفاتر را با توجه به کاربری و عمر استفاده اصلاح کردیم.

وی افزود: فلسفه فعالیت ما خدمت بود. خدمت بدون در نظر گرفتن نتیجه و حتی با دیدن بد رفتاري و کم لطفی اما مهم نبود و تیم ما خستگی ناپذیر و با هدف ترویج یک فرهنگ صحیح و رساندن محصول مطلوب به دست مشتری فعالیت می کرد. گاها تولیدات را آنقدر نزدیک به قیمت تمام شده ارائه می کردیم که همکارانمان در کارگاه به من می گفتند، شما به ما قیمت عرضه را نگو. تا خدای ناکرده انگیزه از بین نرود.

يكي دو سال با سيستم دستي كار كرديم. سال 2015 يك خط نيمه اتوماتيك از كشور آلمان خريديم و شروع كرديم روي فنرهاي مارپيچ كار كردن. در اين چند سال زير ساختش را ساخته بوديم. خدا را شكر تا امسال، تا قبل از امسال كه مشكل مواد اوليه داشتيم ما تمام ظرفيت فروش‌مان را فروختيم. 

وی در پاسخ به خبرنگار حلقه وصل در خصوص تعداد شاغلین در این مجموعه گفت: سي نفر به صورت مستقيم در قسمت های طراحي، توليد و توزيع  مشغول به فعالیت هستند. متريال‌ ما از بهترين مواد موجود در بازار است. اما سود اين بخش‌ها را كنار هم خيلي پايين آورديم. جنس‌مان فوق‌العاده با كيفيت است اما حاشيه سودمان نسبت به دفترهاي ديگر خيلي كمتر است. چون بخش‌هاي مختلف در خود مجموعه هستند باز برايمان توجيح اقتصادي داشت. اصلا دليل حضورمان اينجا اين است كه اولويت ما مصرف كننده است يعني هيچ دغدغه ديگري غير مصرف كننده نداريم.

وی افزود: چيزي كه ما مي‌شنويم فقط اين است كه مردم را به سمت استفاده از كالاي ايراني هل بدهیم. اما من فكر مي‌كنم قبل از اينكه اين اتفاق بيفتد بايد توليد كنندگان را به سمت اینکه كار درست توليد كنند؛ سوق بدهیم. مردم ما مردم فوق‌العاده با شعور و مهربان هستند. امكان ندارد شما جنس ايراني با كيفيت توليد كنيد و مردم دست روي كالاهاي خارجي بگذارند. ما دو تا نمايشگاه خارج از كشور شركت كرديم. 2016 در پيپربرد امارات بودیم که بدلیل شلوغی بیش از تصور غرفه ما، مدیران نمایشگاه فرانکفورت بما پیشنهاد دادند با تخفیف ویژه حاضرند در نمایشگاه فرانکفورت به ما غرفه بدهند. و در سال 2017 هم در نمایشگاه فرانکفورت که بزرگترين نمايشگاه نوشت افزار در رنكينگ دنيا است حضور پیدا کردیم. در این نمایشگاه برندهاي صد ساله آمدند به ما تبريك گفتند و گفتند تازه فهميديم كه چرا در ايران نمي‌توانيم جنس بفروشيم!  به همين راحتي هيچ تبليغي هم نكرده بوديم. فقط به دليل اينكه وجدانا تلاش كرديم كه جنس درست دست مردم بدهيم. موفق به کسب چنین جایگاهی شده بودیم.

خيلي از فروشگاه‌ها باورشان اين است كه مي‌گويند جنس‌تان يك بوي خوب دارد وقتي در كارتن را باز مي‌كنيم و در قفسه مي‌چينيم، خيلي زود تمام مي‌‌شود. خيلي از نماينده‌ها هستند كه در اين نمايشگاه‌ها به پست‌مان مي‌خورند مي‌گويند قلم‌مان روي جنس‌تان راه مي‌رود. واقعا ما داريم عاشقانه توليد مي‌كنيم و من فكر مي‌كنم انرژي كه از آن آدم كه دارد طراح اوليه را مي‌كند تا آن آدمي كه دارد در كارتن مي‌گذارد و چسب مي‌كشد، همه باور كرديم كه ما بايد كارمان را درست انجام دهيم.

وی در خصوص مشکلات و چالش های پیش رو گفت: ببينيد حمايت كلا شعار قشنگی است.تا حالا هيچ كسی از ما هیچ حمایتی نكرده است با قاطعيت مي‌گويم هر كسي كه ادعاي حمايت از ما را دارد بیاید بگوید.، من سه تا جايزه ملي در چاپ و بسته‌بندي دارم، يك جايزه در جشنواره توليد محصولات فرهنگي ايراني اسلامي دارم، از الان نه از سال حدود 90. خب رفتيم نمايشگاه خارجي و بعد خارجي‌ها گفتند كه مي‌خواهيم بياييم كارگاه‌تان را بازديد كنيم. مثلا يك كارگاه تو در تو در شرق تهران، كارگاهي نبود كه بتوانم آبرومندانه از خارجي‌ها دعوت كنم ولي خب حمايت در سطح دنيا را هم ديدم، فكركردیم كه سراغ صنعتي شدن برويم. با قرض و وام يك كارخانه‌اي را خريديم و روزي هشتاد كيلومتر راه مي‌رويم و هشتاد كيلومتر برمي‌گرديم. نه من، ما ده تا نيروهايمان كه يك ون خريديم و با آن مي‌رويم و مي‌آييم. تيم ما هيئتي است. جهادی کار می کنیم و نمی گذاریم کار روی زمین بماند.هر روز یک نفر رانندگی میکند. دور هم سر یک سفره نهار می خوریم و با علاقه و عشق کار می کنیم.

می خواستیم جواز بگيرم. اولين حرف وزارت صنايع و مسئولان منطقه‌اي و استاني اين بود كه در حاشيه صد و بيست كيلومتري تهران به هيچ واحدي جواز نمی دهیم! چرا؟ مثلا بيست سال پيش يك تبصره‌اي گذاشتند كه در تهران مجوز ندهند. من كه موهايم در صنعت سفید شده است واقعا حقم نيست يك جواز از وزارت صنايع بگيرم. گفتيم راهش چيست؟ گفتند از ما نشنیده بگیرید؛بروید يك جواز بخريد، يك جواز قديمي را 65 ميليون خريديم، دو سال و نيم گذشته است و آن جواز هنوز به نام ما نشده است. مشكلات هم كاغذبازي اداري است. يكسري كارمند در تمام وزارتخانه‌ها داريم که تعهدی ندارند. دو تا كارمند كنار هم در وزارت صنايع نشسته اند نامه كامپيوتري از كارتابل اين به كارتابل او مي‌رود بيست روز بايد پيگير اين دوتا باشيد. يك روز مرخصي است و يك روز نمي‌آيد. واقعا صنعت چرخش با اين تنبلي نمي‌چرخد.

وی افزود: قانون‌هایمان ايراد دارد. چرا يك نفر پولش را در بانك مي‌گذارد ماه به ماه مي‌آيد سودش را مي‌گيرد، نه خاكش را مي‌خورد، نه زحمتش را مي‌كشد، نه بار بلند مي‌كند، نه بيمه مي‌دهد، نه وزارت كار، نه كسي از او طلبكار است! اما ما تولید می کنیم، زحمت می کشیم، تولید شغل می کنیم اما هر جا مي‌رويم همه از ما طلبكار هستند. وزارت کار، وزارت صنایع، بیمه، مالیات، شهرداری و ... . واقعا دولت مي‌تواند حجم فاجعه را بفهمد. اگر اين صنايع كوچك و متوسط ماتعطيل شود، فكر مي‌كنيد وزارت كار مي‌تواند بيمه بيكاري اينها را بدهد. 

مدیر مجموعه آراد گفت: تامین مواد اولیه در حال حاضر با توجه وضع موجود بسیار سخت شده است. موانعی که دارایی و وزارت کار و بهداشت ایجاد می کنند بسیار سرعت گیر است. درصدها بالا است و مواد اوليه نمي‌آيد. آنهايي كه ارز را مي‌گيرند دارند جنس را احتكار مي‌كنند. چه كار مي‌شود كرد؟! كسي به دادمان نمي‌رسد. همه شعار می دهند الان مطمئن به شما مي‌گويم. صنعت منفجر هم شود هيچ كدام از اين مسئولان‌مان تکان هم نمي‌خورند.اصلا برايشان مهم نيست.