
به گزارش حلقه وصل، «بزرگی میگوید: بعد از خراب شدن دیر یهودیها، امر پیشگویی را به احمقها واگذار کردند.»!
طرفداران تیم محبوب و جادویی تراکتور سالهاست به رفتارهای مخرب علیه این تیم عادت دارند، فتنه ای که عموماً در بحبوحه نزدیکی تراکتور به صدر جدول لیگ برتر، جام حذفی و ... و هراس از قهرمانی این تیم رخ مینماید تا بلکه بتوانند ترمزش را بکشند! بی هیچ توجهی به شعار «داغلاری سؤکر تیراختور» یعنی «تراکتور کوهها را میشکافد» خود، رسوای جهان میشوند.
بدخواهان تراکتور، ناکام از سناریوسازی قومی علیه این تیم از طریق نفوذیهای خود در میان هواداران با شعارهای ساختارشکن و قیاس آن با کاتالونیا و بارسلونا به وسیله پیاده نظام رسانهای، امیدوارند تا این بار نیز به لطف پولهای کثیف و دوپینگ رسانهای و در گام نهایی با اسم رمز جدید کام «پرشورها» را تلخ کنند.
وقتی «تونی» با سابقه مربیگری در بنفیکا در توصیف هواداران باشگاه تراکتور گفت: من در بنفیکا هم چنین هواداران پرشوری ندیده بودم و«لوئیس میا»در مورد هواداران تراکتورسازی عنوان کرد: در اسپانیا هم تماشاگران زیادی میآیند؛ اما اینقدر هیجان ندارند...میدانستند که حرفهایشان این گونه حسادت برمیانگیزد، چنین توصیفی را بر زبان نمیآوردند و اوج احساس خود را پنهان میکردند.
امروز «تراختور» آماج حمله جریانی انحصارطلب و سازمان یافته است که چشم دیدن محبوبیت، شهرت و جایگاه رو به تزاید آن در دنیا را ندارند، غافل از این که رابطه هوداران و تراکتور، ترجمانی از افسانههای عشق بیپایان به درازای تاریخ ایران است.
جماعت بدخواه تراکتور اگر میدانستند که جمع افزون بر صدهزار نفر شیفته در ورزشگاه یادگار امام تبریز، تنها درصدی اندک و ثابت از هواداران این تیم در اقصا نقاط دنیا و ایران هستند، شاید از شدت حسادت، خودکشی هم میکردند و چه خوب که محبت تراکتور در قلب میلیونها پرشور است و بدخواهی و حسادت، به تراکتوریها راه ندارد.
افتخار امروز «تراختور» نه تعداد جام های قهرمانی بلکه نفوذ و شخصیت تمام نشدنی و هواداران «نمادساز» اوست که برخلاف تماشاگران برخی تیمهای مطرح کشور که تیم خود را با هر بار گل خوردن با الفاظ و فحشهای رکیک مورد لطف قرار میدهند، به هنگام گل خوردن تراختور، همصدا "عیبی یوخ" یعنی "عیبی ندارد" سر میدهند و این است رمز محبوبیت تراختور و هواداران الهامبخش.
منبع: فارس