خراسان رضوی: «خوبان پارسی گوی» گردهم آمدند

به گزارش سرویس استان های حلقه وصل، نشست «خوبان پارسی‌گوی» با حضور داستان‌نویسان مشهد و افغانستان 17 مردادماه، در محل کتابخانه مرکزی حرم مطهر رضوی برگزار شد.

در این نشست ادبی دو داستان کوتاه «سبز، پشت ابرها» اثر آسیه یزدفاضلی و «خاکباد» اثر حبیبه جعفری از نویسندگان افغان به بوته نقد گذاشته شد.

در ابتدای مراسم آسیه یزدفاضلی به قرائت بخشی از داستان کوتاهش پرداخت و در ادامه پیش از سخنان منتقدین، دکتر عشقی، مطالبی را مطرح کرد.

وی در ابتدا با گرامیداشت 17 مرداد سالروز حمله به کنسولگری ایران در مزارشریف افغانستان و شهادت سردار سرلشگر پاسدار محمدناصر ناصری و جمع دیگری از دیپلمات‌های ایرانی، بر اهتمام این اداره‌کل در حمایت از ادبیات مقاومت تاکید کرد. 

عشقی در ادامه بیان داشت: بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس سالانه جشنواره‌ای را با نام جشنواره یوسف با هدف رقابت میان داستان‌های کوتاه دفاع مقدس برگزار می‌کند. امسال نیز این جشنواره با موضوع «مقاومت و پایداری ملل اسلامی» برگزار خواهد شد و اداره کل حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس آماده دریافت آثار نویسندگان خراسانی است.

در ادامه مراسم سید ابوطالب مظفری شاعر و ادیب افغانستانی به عنوان میهمان ویژه ادبیات پایداری افغانستان را به دو دوره تقسیم کرد و گفت: ادبیات پایداری در افغانستان به دو دوره تقسیم می‌شود. دوره اول تا زمان حمله انگلستان به افغانستان است. در این دوره بیشتر ادبیات پایداری و مقاومت در قالب شاهنامه‌سرایی است و عمده آثار این دوره، در همین ساختار قرار دارد. گرچه ساختار کلاسیک است اما موضوع مدرن و امروزی است. دوره دوم مربوط به بعد از حمله روس‌ها است. ادیبان مقاومت افغان در این دوره دو گروه شدند. گروهی در داخل افغانستان ماندند و گروه دیگر به خارج از مرزهای این کشور مهاجرت کردند. عده‌ای به پاکستان سفر کردند و عده دیگر به ایران و به‌ویژه مشهد مقدس.

مظفری با اشاره به داستان کوتاه هم‌وطن خود حبیبه جعفری افزود: این داستان مربوط به مرحله دوم ادبیات مقاومت افغانستان است و خانم جعفری نیز از مهاجرین نسل سوم افغانستان هستند، البته به داستان کوتاه ایشان نقدهایی وارد است.

وی در پایان گفت: در افغانستان ادبیات مقاومت ابتدا با نظم شروع شد و سپس نثرِ مقاومت نیز شکل گرفت.

حسین عباس‌زاده، مسئول دفتر آفرینش‌های ادبی حوزه هنری خراسان رضوی منتقد و سخنران بعدی این مراسم بود. وی با اشاره به اشتراک زبان دو ملت ایران و افغانستان گفت: زبان جان‌مایه داستان است، بنابراین تفاوتی میان داستان ایران و افغانستان وجود ندارد.

وی در ادامه با نقد داستان سبز پشت ابرها افزود: این داستان پتانسیل خوبی دارد اما نتوانسته است انسجام اجزاء داستان را حفظ کند. داستان به دنبال تاثیر بر مخاطب است اما این داستان به خاطر ایجاد نشدن وحدت‌رویه میان اجزاء نمی‌تواند بر مخاطب تاثیرگذار باشد. راوی داستان دانای کل است و شخصیت‌پردازی داستان نیز ایراد دارد. داستان نگاه فمینیستی شدیدی دارد ولی در عین حال به شخصیت زن که اول شخص داستان است نمی‌توانیم نزدیک شویم. با اینکه داستان ظرفیت‌های بسیار خوبی دارد اما از این ظرفیت‌ها به درستی استفاده نشده است در نتیجه انسجام خوبی بین اجزاء داستان برقرار نشده و نمی‌تواند با مخاطب ارتباط برقرار کند.

عباس‌زاده در ادامه با نقد  داستان خاکباد گفت: خاکباد داستان خوبی نیست. راوی داستان منفعل است. راوی داستان خودش را بیان نمی‌کند بلکه داستان دیگران را بیان می‌کند. این داستان در سطح باقی می‌ماند. بزرگترین ایراد این داستان اول شخص آن است.

در ادامه محمد ریاحی دیگر منتقد ادبی سخنرانی کرد. وی بیان داشت: نوشتن ساده نیست. بخشی از روح و جوهرۀ نویسنده با نوشته‌اش آمیخته است. باید به این دو نویسنده به خاطر اینکه در این دنیای وانفسایی که هر کس به دنبال گرفتاری خودش است، قلم در دست گرفته‌اند تبریک گفت. وی در ادامه به نقد هر دو داستان پرداخت.

علی براتی از نویسندگان معاصر، آخرین سخنران و منتقد این مراسم بود. وی تصریح کرد: یکی از مزایای این نشست‌ها نزدیک شدن دلها و نظرات نویسندگان ایرانی و افغانی است.

براتی در ادامه گفت: نوشتن سخت است و داستان‌نویسی سخت‌تر. وظیفه ما منتقدین این است که به نویسنده بگوییم چرا نوشته شما موفقیت لازم را کسب نکرده است.