حلقه بسته هنرمندان غرب‌زده گسسته خواهد شد

سینماگران ایران بیش از آن که به فکر و دغدغه مردم اهمیت دهند، به غرب می نگرند تا از هنرمندان بی هویت غربی خط بگیرند.

سال هاست فاصله سینما از مردم و عدم استقبال مردم از آثار سینمایی، مشکلات بسیاری برای هنر هفتم به وجود آورده است. از یک سو هنرمندان با استفاده از بودجه های دولتی سعی کرده اند این صنعت را به هر نحو ممکن سودآور کنند و از سویی دیگر، مسئولان فرهنگی برای این که گزارش کاری خود را پر بار کنند، بر حمایت از سینمای جدا از مردم اصرار دارند.

دور شدن از واقعیت

سینماگران ایران بیش از آن که به فکر و دغدغه مردم اهمیت دهند، به غرب می نگرند تا از هنرمندان بی هویت غربی خط بگیرند. بنابراین وقتی هنرمندان و رسانه های دنیا در مقابل وحشی گری آل سعود در یمن، کودک کشی صهیونیست ها در فلسطین و جنایت های داعش در منطقه سکوت می کنند، هنرمندان ما نیز لب از لب نمی گشایند و در فیلم های خود، تنها به تجاوز جنسی، خیانت و عشق مثلثی و مهاجرت که رویدادهای روزمره زندگی آن هاست، می پردازند.

سینماگران ما داستان تلخ بی‌عدالتی را نمی‌بیند و با تمام دبدبه و کبکبه، جایی که منافع آنان در خطر باشد، تاب تهور و جسارت نقد ندارند. همین ها هستند که کشته شدن چند سگ در یک بیابان لرزه بر اندامشان می اندازد و آنان را به گرفتن ژست های روشنفکرانه وا می دارد، ولی اگر صدها انسان بی گناه را در یمن یا فلسطین به خاک و خون بکشند، صدایی از آنان بلند نمی شود. تمام نقادی فیلم های سینمایی ما منحصر شده به حرف های نخ نما و پوچ درباره آزادی های ظاهری و اعتراض به برخی مسائل اجتماعی که در نهایت به هیچ درد مردم نمی خورد.

هنرمندان ایرانی در حلقه بسته خود گیر افتاده اند و به جای آن که درد مردم را بیان کنند، افکار «مغر کوچک زنگ‌زده» خود را جار می زنند.

خلاف جریان

حتی اگر کسانی در این سینما ظهور کنند که حرف مردم را بگویند، در این جریان خودنما و خودفریب، محکوم به شنیدن تهمت و ناسزا هستند. آن طور که حاتمی کیا در اختتامیه جشنواره سی و نهم گفت، عده ای با در اختیار گرفتن دیکتاتوری رسانه ای و سوار شدن بر هیاهوی فضای مجازی می خواهند دیگران را هم از شنیدن حرف هایی که نمی پسندند، باز دارند.

در این وانفسا جایی برای دم زدن از غیرت در «لاتاری» نیست، درددل‌های «شعله ور» ناشنیده رها می شود و «تنگه ابوغریب» مظلوم باقی می ماند. جشنواره فجر مشتی از افکار پوچ برخی افراد هنرمندنما را به نمایش می گذارد و در سالروز انقلاب اسلامی برای آثاری که افکاری علیه آرمان های انقلاب اسلامی رواج می دهند، کف و سوت می زند. دست آخر هم چند فیلم مبتذل روانه سینما می شود که مردم هیچ اقبالی به آن ندارند... و این چرخه دوری از مردم سال به سال تکرار می شود... این دور باطل مسلما تا ابد تکرار نخواهد شد و در آینده فیلم هایی مورد قبول مردم قرار خواهد گرفت که حرف آنان را بگوید، حتی اگر سیمرغی روی شانه آن ها نباشد.

برچسب ها: حلقه وصل جبهه فرهنگی انقلاب محمد رضا انیسی آرانی یادداشت جشنواره فجر سینما تنگه ابوقریب جبهه فرهنگی انقلاب یادداشت عادی