نماز مانند ستون های خیمه است که هر گاه ستونْ پایدار باشد، ریسمان ها و میخ ها و سایه بان ها سود می بخشند، و گرنه، میخ و ریسمان و سایه بان، چه فایده دارد؟!
حضرت سلیمان از ابلیس پرسید: « با امت خاتم النبیین صلی الله علیه و آله چه میکنی؟» گفت: «آنها را وا نمیگذارم تا دنیا را برایشان محبوبتر از لااله الا الله قرار دهم.»
مهم آن است که ما مصداق «الَّذِینَ آمَنُوا» باشیم؛ آنگاه دفاع الهی از ما حتمی و تخلف ناپذیر خواهد بود.
اگر بخواهی که خدا تو را از فرجام بد ایمنی بخشد بدان که هرخیری که به آن روی آوری از فضل خدا و توفیق از جانب اوست و به هر کار بدی که بدان دست بزنی و کیفر نبینی به سبب آن است که خدا مهلت اصلاح داده.
آیا نمیترسی از اینکه عذابی به سویش نازل شود و تو را نیز به خاطر نزدیک بودن و همنشینی با او، فرا گیرد؟
کسی که آخرت را طلب کند و سعی و کوشش خود را در این راه به کار بندد، در حالی که به این راه و هدفش ایمان داشته باشد، این سعی و تلاش او مورد قبول الهی خواهد بود.
بعضی از افراد، اطاعت و امتثال امر دارند؛ اما خشوع قلب ندارند. «خشوع قلبی» حقیقت دیگری است.
امام صادق علیه السلام فرمودند: من اگر برای برآوردن حاجت کسی شتاب کنم بهتر است که هزار بنده را در راه خدا آزاد و هزار نفر را برای جهاد در راه خدا بسیج کنم!
احنف پاسخ داد: ای معاویه! اعتراض ما به تو برای آن دسته ارزاقی است که خدا از خزانه غیبش برای ما نازل کرد و تو ظالمانه آنها را غصب کرده و در انبارهایت ذخیره کردی.
یکی از نصایح لقمان حکیم به فرزندش این است که صدایت را آهسته ساز، که بدترینِ آوازها بانگ خران است.
خدایا تو خود دستور به اقاله داده ای، و به فروشنده گفته ای؛ جنسی را که مشتری بدون دلیل باز گردانده است را قبول کن؛ حال من هم از تو تقاضای اقاله دارم و از تو می خواهم که گناهانم را رایگان ببخشی.
سفری که گفتم سفر آخرت بود و توشهای که گفتم توشه آخرت. آن را به نیازمندان دادم تا محفوظ بماند که موقع مرگ دستم خالی نباشد.
تو همان را درو می کنی که می کاری، و همانی را به دست می آوری که عمل می کنی.
هر گناهی ریشه در شرک به خدا دارد و این حکم به شرک در صورتیست که فرد متوجه نباشد که کار او تبعیت از شیطان است زیرا اگر این اطاعت را از روی عمد انجام دهد کار او از مرحله شرک گذشته و به کفر میرسد.
فرمود: اینان شیعیان ما نیستند. شیعه ما از آثار عبادت و بندگی در سیمایش شناخته میشود. در پیشانیاش اثر سجده پیداست و از کثرت نمازهای نیمه شب، چهرهاش زرد است...
بیچاره، کسی که چشم نداشته باشد، بدتر از او کسی است که چشم باطنیاش بسته شده و جلوی واردات قلبی او گرفته میشود، قلب او در برابر حقایق عالم، بسته است.
این کنیز میخواست به من احسان کند؛ من نیز به او احسان کردم؛ و بهترین احسان به او آزادیاش است.
نشانه صابر سه چیز است: اول آن که کسل و تنبل (و بیحال و سست) نشود، دوم آنکه بیتابی نکند، و سوم آنکه به درگاه خداوند شکوه ننماید.
لقمان علیه السلام به پسرش گفت: ای پسرم! دنیا، دریای عمیقی است که بسیاری در آن هلاک گردیدهاند.
نخستین سخنی که مهدی علیهالسلام پس از قیام خود میگوید این آیه است"بَقِیَّتُ اللَّهِ خَیْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنِینَ"سپس میگوید منم بقیةالله و حجت و خلیفه او در میان شما