چرا دار و دسته سیاست سازان آمریکایی خود را از تفکر خلاقه در مواجهه با یک نظم جهانی در حال تحول مایوس و ناتوان می بینند؟ چرا سال های سال است که حتی یک ابتکار سیاسی دست اول وجود نداشته، به استثنای توافق اکنون کنار گذاشته شده در ارتباط با برنامه اتمی ایران؟