به گزارش حلقه وصل، تمدن‌ها برای محافظت از خود، ارتش‌ها را بنا می‌کنند، این مسئله‌ای معروف و شناخته شده است؛ اما اسرائیل از این قاعده مستثنی است چراکه این رژیم در اصل ارتشی بود که برای خود دولت ایجاد کرد و تصور اینکه چه سرنوشتی در انتظار چنین دولتی است، برای ما آسان است.
زمانی که بحران‌های اخلاقی، ارتش (رژیم صهیونیستی) را درگیر خود می‌کند به عنوان مثال ۳۳ درصد از نیروهای این ارتش مایل به خدمت یا حاضر به فداکاری و از خودگذشتگی در راه آن نخواهند بود. اما اینکه چرا زنان اسرائیلی حاضر به خدمت اجباری در ارتش رژیم صهیونیستی نیستند؟ این موضوع، جنبه‌ها و ابعاد فراوانی دارد. اما آنچه شگفت‌آورتر است، افشاگری روزنامه عبری‌زبان «هاآرتص» است.
«ایمن الرفاتی»، کارشناس مسائل رژیم صهیونیستی در این باره می‌گوید: این موضوع (عدم تمایل زنان به خدمت در ارتش صهیونیستی) دلایل متعددی دارد؛ ماهیت و ساختار این ارتش به گونه‌ای است که بودن در آن نیاز به این دارد که فرد از خیلی چیزهای خود بگذرد و این موضوع، چه بسا با خوی و منش زنان رژیم اشغالگر و نیز وضع زنان در مکان‌های اداری و پشتیبانی لجستیکی ارتش سازگار نباشد.
وی ادامه داد: این وضع، آنها را در معرض بسیاری از مشکلات اخلاقی و حرفه‌ای قرار می‌دهد که سبب لطمه خوردن موقعیت آنها در رژیم اشغالگر می‌شود. بسیاری از آنها در معرض توهین و نیز تعرض جنسی قرار می‌گیرند.
در این اواخر تحقیقی منتشر شده است که فاش می‌کند: از هر ۶ نظامی زن اسرائیلی، یک نفر در طول دوره خدمت اجباری مورد آزار و اذیت جنسی قرار می‌گیرد. نظرسنجی دیگری که کانال هفتم تلویزیون عبری منتشر کرد نشان داد که ۶۰ درصد از نظامیان زن اسرائیلی که خدمت اجباری خود را سپری کرده‌اند در معرض یکی از اشکال مختلف از آزار و تعرض جنسی قرار گرفته‌اند.
«محمد مصلح»، یکی دیگر از کارشناسان مسائل رژیم صهیونیستی می‌گوید: این مسئله فقط مربوط به زنان نیست، گزارش‌های متعددی در این زمینه وجود دارد. رئیس دایره نیروی انسانی ارتش اسرائیل درباره وجود میانگین بالای فرار از خدمت اجباری و خدمت نظامی چه در میان زنان و چه مردان هشدار داده است.
کاملا روشن است است که درباره افول روح قومی‌گرایی در ارتش رژیم اشغالگر و تأثیر معکوس و منفی آن بر این رژیم هشدار داده شده است. به غیر از آن، ابعاد دیگری وجود داشت که ارتش اشغالگر را به فکر تشکیل ارتش نیروهای ویژه انداخت، نه ارتش نظامی یا ذخیره.
شاید بزرگ‌ترین رسوایی که ارتش اسرائیل ابتدای سال گذشته(۲۰۲۰) از آن پرده برداشت. رسوایی جنسی یکی از افسران این ارتش با رتبه سرگردی با نظامیان زن اسرائیلی بود که درجه‌ای پایین‌تر از وی داشتند.
«ایمن الرفاتی»، کارشناس مسائل رژیم صهیونیستی در ادامه می‌گوید: تعرض به نظامیان زن تنها در میان نظامیان رده پایین ارتش اسرائیل رایج نیست، بلکه در سطح فرماندهان ارشد ارتش نیز به چشم می‌خورد به طوری که در میان برخی از اعضای ستاد مشترک ارتش هم دیده شده که یکی از آنها مربوط به فرمانده پیشین نیروی دریایی ارتش اسرائیل بود. در نتیجه این موضوع سبب می‌شود تا نظامیان زن رژیم اشغالگر عدم پیوستن به ارتش یا ادامه خدمت نظامی را توجیه کنند. چون این وضعیت موقعیت آنها را تضعیف کرده و همچنین سبب می‌شود آنها آنگونه که خود را توصیف می‌کنند، هم رده روسپی‌ها قرار گیرند.
چند روز بعد از آن اتفاق، شبکه دهم تلویزیون اسرائیل در گزارشی، پرده از جنایات مشابهی برداشت که ژنرال «شای باز» مرتکب شد. وی از افسران نیروی دریایی بود که فرماندهی یگان تکاور شالیت ۱۳ نیروی دریایی بود. جزئیات آن گزارش باب بحث و جنجال بزرگی را در ساختار امنیتی رژیم اشغالگر درباره نوع و شکل جنایات جنسی و ماهیت آنها گشود.
«ایمن الرفاتی»، کارشناس امور رژیم صهیونیستی می‌گوید: مهمترین نمونه تاریخی که در این زمینه رخ داده است. رفتن یکی از نظامیان نزد «مناخیم بگین» (نخست وزیر وقت رژیم اسرائیل) ب رای اینکه از تعرض یکی از درجه‌داران ارتش اشغالگر یا شخصیت‌ها به همسرش شکایت کند. وقتی این نظامی نزد بگین رفت، یونیفورم فرد متجاوز و درجه نظامیش را با خود همراه داشت. بگین با دیدن این صحنه به او گفت که این یونیفورم «مئیر داگان» است. کسی که به شخصیتی بزرگ در ارتش رژیم اشغالگر تبدیل شده است، بنابراین همسر شما به ارتش خدمت می‌کرد و خدمتی به ارتش ارائه کرده است.
رسانه‌های عبری زبان در کنار جنایات تجاوز و آزار و اذیت جنسی بر روی وضعیت روحی و روانی نظامیانی تمرکز کردند که در ارتش اشغالگر خدمت می‌کنند. در این زمینه نشانه‌های بسیاری وجود دارد که از وضعیت نگرانی و اضطراب فزاینده سخن می‌گوید که نظامیان اسرائیلی را به مصرف مواد مخدر و برگزاری بزم‌های شرب مشروبات الکلی و مفاسد اخلاقی داخل پایگاه‌های نظامی سوق داده است.
«محمد مصلح»، کارشناس مسائل رژیم صهیونیستی می‌گوید: این مسئله کاملا واضح و شفاف است، چون این عامل از جمله عواملی است که فروپاشی روحیه قومی‌گرایی داخل رژیم اشغالگر را به دنبال دارد. تضعیف انسجام و کاهش وفاق در جامعه اسرائیل سبب غلبه یافتن منافع در سطح سیاسی می‌شود. به همین دلیل است که فساد سیاسی گسترده‌ای در رژیم اشغالگر وجود دارد و در این زمینه تعداد زیادی از سران رژیم اسرائیل از جمله «کاتساو» به آزار و اذیت جنسی متهم و رؤسایی که به اتهام اختلاس مالی و پرونده‌های جنسی بازداشت شدند.
وجود چنین روابطی در دفاتر کار امری کاملا واضح و آشکار است. همان طور که به شما گفتم، در اسرائیل جامعه‌ای با تنوع فرهنگی و دیدگاهی وجود دارد که هنوز در هم ادغام نشده‌اند. هرکس ویژگی‌های فردی خود، از روسی، اشکنازی (یهودیان غربی‌تبار) و سفاردی (یهودیان شرقی‌تبار) را حفظ کرده است.
«ایمن الرفاتی»، کارشناس مسائل رژیم صهیونیستی در ادامه می‌گوید: تمام داده‌ها و شاخص‌ها در طول سال‌های گذشته کاهش تمایل زنان اسرائیل برای پیوستن به ارتش این رژیم را نشان می‌دهد. سال ۲۰۰۹ میلادی، میزان پیوستن به ارتش رژیم اسرائیل،۶۲ درصد بود. در حالی که این رقم در سال ۲۰۱۹ کاهش یافته و به کمتر از ۵۶ درصد رسید و این نشانه واضحی است. شمار زنان اسرائیلی که با ارائه مدارک پزشکی از پیوستن به ارتش امتناع کرده‌اند، از ۱/۶ درصد به ۳/۷ درصد افزایش یافته است.
آنچه در این اواخر جالب به نظر می‌رسد، این است که همه رسوایی‌های دستگاه امنیتی اسرائیل، چیزی جز نوک یک کوه یخی بزرگ نیست که ارتش رژیم برای حفظ آن در داخل و عدم درز آن به بیرون تلاش می‌کند.