فتنه ۸۸ پروژه بسیار پیچیده و گسترده ای بود که اهداف ضدایرانی متعددی را دنبال می کرد. این فتنه، هم معیشت مردم ایران را هدف قرار داده بود، هم امنیت مردم را، هم تمامیت ارضی کشور و هم استقلال کشور را.
صحبتهای مهم رئیس قوه قضائیه مبنی بر "لزوم رعایت حقوق متهمان و مجرمان"، موجب استشمام بیشتر رایحه عدالت انقلاب اسلامی در جامعه میشود و از تکرار پروندههایی شبیه به "ستار بهشتی" جلوگیری میکند.
افراطیون اصلاح طلب و رسانههای ضدایرانی یک دستور کار مشترک دارند، تهیه پرونده های دروغین درباره نقض حقوق بشر در ایران و تحمیل تحریم علیه ملت ایران.
مشکل اصلی جریان اصلاح طلب، فقدان پایگاه اجتماعی قابل توجه و فقدان برنامه کاربردی برای اداره کشور است.
رسانه های اصلاح طلب به عنوان حامیان اصلی مفسدان دانه درشت اقتصادی و مدیران نجومی بگیر، با تحریف ماجرا، اینگونه القاء می کنند که مجلس در پی محرمانه کردن اموال مسئولین است.
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، پاریس به مأمن و پناهگاه تروریست های ضد ایرانی و گروهک های جدایی طلب و خیانتکارهای فراری بدل شد.
تنها راه ممکن برای احقاق حقوق مردم ایران در مقابل دولت های سلطه گر غربی، سخن گفتن با زبان زور است. آمریکا و شرکای اروپایی واشنگتن فقط زبان اقتدار را متوجه می شوند.
کسانی که دست به "تحریم انتخابات مجلس یازدهم" در سال 98 زدند، امروز نگران سطح کارآمدی مجلس شدهاند. این رویکرد غیر قابل قبول، جای تأملات بسیاری دارد.
خاتمی سر موضوع ایرج قادری نگاهش مانند مخملباف بود. قادری آمد پیش انوار و گفته بود چرا من ممنوع الخروج هستم؟ میخواهم کار کنم. انوار گفته بود اگر خواستی بیا در یک فیلم یک پلان بازی کن!
فعالیت در سینما در ید اختیار برخی «محافل» و «گعده»های خاص قرار گرفته که چند پروژه همزمان را برای یک طیف محدود چند ده نفره تضمین کردهاند، و البته از نهاد «صنفی» خانه سینما اقدامی مشاهده نمیشود.
اکران مستند «امتحان» محصول سازمان رسانهای اوج از امشب در پلتفرمهای اینترنتی آغاز میشود.
انتخابات ریاست جمهوری ۱۴۰۰ در حالی واپسین ساعات خود را سپری میکند که تمامی برآوردها و آرزوهای تحریمکنندگان انتخابات ایران برباد رفته است.
طیف تندرو اصلاح طلب به شورش علیه مردم سالاری و دهن کجی به مردم و پوزخند زدن به رأی مردم عادت دارد.
اعضای ارشد ستادهای موسوی و کروبی در سال ۸۸ جنبه شکست در انتخابات را نداشتند و در سال ۹۲ نیز ظرفیت پیروزی در انتخابات را نداشتند.
اصلاح طلبان در پی آن هستند که شکست احتمالی خود در انتخابات که از سقوط شدید پایگاه اجتماعی این طیف حکایت دارد را به گردن شورای نگهبان بیندازند.
روندی که با «نامههایی به دو جناح سیاسی کشور نوشتند و در آن خواستند تا پیرامون انتخابات و تعیین نامزدی که اجماع گروههای سیاسی را برانگیزاند به توافق برسند» شروع میشود.