معصومه رامهرمزی: بدی قصه به این است که سلیقهام را برای خواندنیها گم کردهام. کتاب زیاد به دستم میرسد اما همان یکی دو صفحه اول را که میخوانم به نظرم میآید چیز دندانگیری نصیبم نمیشود. میبندم و کنار میگذارم. حالا شدهام پر از کتابها و مقالههای رها شده. وسط اینهمه شلوغی و کار سخت است که آدم سلیقه گم شدهاش را توی خواندنیها پیدا کند.
این نوشته، حکایت کتابخوان جامعه ماست که هم دغدغه خواندن دارد و دنبال کتاب به درد بخور است و هم غصه پیدا کردنش را میخورد.
اما چه بسیارند کسانی که اهل مطالعه نیستند و اگر مطالب جسته وگریخته شبکههای اجتماعی نباشد، سال به سال لای کتابی را باز نمیکنند و دنبال دانلود کتاب مورد علاقه شان نمیروند.
با اینکه ارزیابی دقیقی از شرایط مطالعه در جامعه پیدا نمیشود و آمارهای موجود، خیلی همخوانی ندارند اما مجموع آنها نشان میدهد که حال امروز کتاب خوب نیست .
هنوز جامعه ایرانی نسبت به مطالعه احساس نیاز نمیکند و برای رفع نیازهایش به سراغ کتاب نمیرود.
خانم خانهداری که علاقمند به نگهداری گل و گیاه در خانه است به سراغ خواندن اطلاعات لازم برای انجام این کار نمیرود.
پدر خانواده برای بهبود رابطه با فرزندش کتاب نمیخواند. فرزندان خانواده هم بیشتر به کتابهای درسی میپردازند و در فضای مجازی وقت میگذارند .
شاغلین و صاحبان حرفه هم ترجیح میدهند هر کاری را تجربی بیاموزند و به فکر توانمند سازی خود از راه مطالعه کتابهای مرتبط نیستند.
حساس کردن جامعه به فواید و آثار مطالعه اولین گام برای تغییر حال و روز کتاب است. فواید مطالعه بیشمار است و به شکل شبکهای و گسترده بر زندگی افراد اثر میگذارد. کتاب در حوزه فردی تاثیر گذار است. اول روی فکر و پس از آن بر روان و عاطفه فرد تاثیر میگذارد.
کتاب خواندن به بیان احساسات و عواطف کمک میکند. به افزایش شناخت خود، قدرت ارتباط، تصمیم گیری، حل مسئله تربیت و مدیریت.... همه اینها از جمله مهارتهای زندگی است و در یک کلام کتاب خواندن مهارتهای زندگی را افزایش میدهد.
با وجود همه آثار مفید مطالعه همیشه با سوالات متعددی برای مطالعه روبرو هستیم. چه کتابی بخوانیم؟ چگونه بخوانیم؟ چگونه وقتمان را تنظیم کنیم؟ سیر مطالعاتیمان باید چگونه باشد؟ مبنای این سیر چه باشد و بسیاری سوالات دیگر. همانطور که دوست وبلاگ نویس ما اشاره کرد دغدغه خواندن هم که داشته باشی باید کتابی را متناسب با نیازها و توقعاتمان پیدا کنیم. کتابی که ناظر بر نیازهای ما باشد و انتظارات ما را برآورده سازد.
در یک کلام، مطالعه یک مهارت است و هر مهارتی نیاز به آموزش و بستری برای تمرین دارد. اگر مهارت مطالعه به صورت عمومی گسترش یابد، انس با کتاب هم بیشتر میشود.