سرویس پرونده: همزمان با برگزاری هفتمین دوره جشنواره مردمی فیلم عمار گفتگویی داشتیم با روحالله رشیدی از فعالان رسانهای کشورمان که متن این گفتگو را در ادامه خواهید خواند.
رشیدی در ابتدای این گفتگو گفت: عمار مزیت ویژهای نسبت به جشنوارههای دیگر دارد و آن هم درگیر کردن سطح گستردهای از اقشار مختلف مردم است. از نوجوان و جوان تا پیرمرد و پیرزن، از دانشجو تا مسجدیها و طلاب به طور کلی همه درگیر عمار میشوند و از آن تأثیر میپذیرند.
وی افزود: خاصیت عمار این است که مستقیم با مردم ارتباط دارد در حالیکه اگر فیلمی در سینما پخش شود فقط اهل سینما آن را نگاه میکنند و شاید ایراد فرمی به من بگیرند که البته آنهم جای خودش را دارد اما وقتی این فیلم در روستاها و شهرهای اقصا نقاط کشور اکران میشود مردم پیام و محتوای فیلم را میگیرند.
مستندساز جوان کشورمان گفت: بهطوری کلی عمار خیلی خوب و سریع با مردم ارتباط برقرار میکند و میتواند به راحتی مسائل مختلف را با مردم در میان بگذارد.
رشیدی گفت: اصلاً رویکرد عمار خاص است که میگوید دوربین را و سمت توجه فیلمساز را به سمت جامعه ایران برگردانید. ما روی نقشه ایران ایستادیم. عمار میگوید که به این جامعه برگرد و گوشه و کنارش را ببینن، این یعنی خاصبودن نسبت به بقیه جشنوارهها و محافل.
وی ادامه داد: جریان رسمی و سینما و حتی رسانهها به معنای عام آن از ورود به عرصه اجتماعی واهمه دارند، در سینما که فقط درباره ماجراهای تهران و بخش کوچکی از جمعیت آن فیلم ساخته میشود و میخواهند آن را به کسانی که در شهرها و روستاها نشستهاند نشان بدهند، خب طبیعی است که مردم آن را پس میزنند. اما عمار توانسته است درباره مسائل اجتماعی فیلم بسازد و مردم هم آن را تحویل گرفتهاند تا جایی که میتوان گفت عمار مردم کشور و جامعه را با فیلم و سینما آشتی داده است، کاری که سینماگران در این ۳۸ سال نتوانستهاند.
رشیدی گفت: فیلمسازان عمار باید از لحاظ فنی آثارشان را بالاتر ببرند و بحث واقعبینی را هر چه بیشتر بازتر و واقعیتر ببینند و هر چه بیشتر به جامعه ایران نزدیکتر شوند، اگر به آن سمت بروند و سوژههای درجهیکی را پیدا کنند حتی ضعفهای فرمی و فنی هم قابل چشمپوشی است.
وی در خصوص عدالت رسانهای و تحقق آن در جشنواره عمار اینگونه توضیح داد: یکی از نگاههای عدالتمحورانه در رسانه نگاه به همه ایران با عدالت است. عدالت یعنی اینکه همه را ببینیم، همه جای ایران را ببینیم و این نخستین درس عدالتمحور جشنواره عمار است.